1949թ. ստալինյան ռեպրեսիաների հերթական ալիքի ժամանակ, մի շարք ռուս գեներալներ, որոնք իսկապես նորավարտ պատերազմի հերոսներ էին և աչքի էին ընկել մարտական խիզախությամբ, կուռկուռի ձագ էին դառել, երբ իրենց մի շարք մարտական ընկերների, որոնք նույն պատերազմի ոչ պակաս հերոսներ էին, Ստալինը սկսեց գնդահակարել, աքսորել և այլ բռնությունների ենթարկել...

Միակ բանը, որ լսվում էր նրանց պապանձված շուրթերից, դա անվերջ շնորհակալություն էր կուսակցությանը, կառավարությանը և անձամբ ընկեր Ստալինին՝ երկիրը անհուն իմաստությամբ կառավարելու համար ...

Հիրավի, մարտական խիզախությունը և քաղաքացիական խիզախությունը տարբեր որակներ են և ենթադրում են ոգու տարբեր բարձրունքներ...

Գարեգին Չուգասզյան
Հիմնադիր Խորհրդարանի նախագահ