Այս օրերին շատերն են հրապարակավ իրենց վերաբերմունքն արտահայտում ՀԱԿ վերջին համագումարում Լևոն Տեր-Պետրոսյանի ելույթի այն հատվածին, որտեղ նա դարձյալ խոսում է Ղարաբաղի հարցի կարգավորման փուլային տարբերակին վերադառնալու անհրաժեշտության մասին: Կարծիքները, անշուշտ, տարբեր են, բայց առաջին նախագահին անգամ սուր քննադատողներից շատերը հոգու խորքում ընդունում են, որ նա փորձառու քաղաքական գործիչ է, աշխարհի մեծերի հետ նստած-վեր կացած մտավորական, գիտնական, ու եթե անգամ նրա տեսակետի հետ համաձայն չեն, ապա մի տեսակ բարդութավորված են՝ կարծելով, թե, այդուհանդերձ, Տեր-Պետրոսյանն իրենցից շատ է հասկանում, ինչի արդյունքում Ղարաբաղի հարցում մի տեսակ պարտվողական տրամադրությունը սպասվածից ավելի շատ մարդու է պատում, ինչը, անշուշտ, մտահոգիչ է ու ստիպում է անդրադառնալ թեմային:
Անհրաժեշտություն չեմ տեսնում այդ ելույթի բովանդակային քննարկմանն անդրադառնալու: Այն, ինչ ասում է Տեր-Պետրոսյանը, նոր չէ, ու իր նմանատիպ ելույթներում պարզորոշ դիտարկվում է նրա անսխալականության բարդույթը, թե տեսեք, որ ժամանակին ասում էի, հիմա ճիշտ է դուրս գալիս: Փորձենք հասկանալ՝ արդյոք Լևոն Տեր-Պետրոսյանն իսկապե՞ս չի սխալվել հենց Ղարաբաղի հարցի կարգավորման թեմայով իր՝ նախկինում ասված խոսքում: Սխալվել է, այն էլ՝ ինչքան, և ինչո՞ւ է հիմա համառորեն ցանկանում ամենագետ երևալ հենց Ղարաբաղի հարցում զիջումների գնալու պարագայում: Նրա նախկին սխալներից մեկին անդրադառնամ, որը հենց Ղարաբաղի հարցի կարգավորման իր «պայծառատեսությանն» է վերաբերում, ու իմ կողմից՝ գործից անտեղյակի գնահատականի արժանանում դեռ տարիներ առաջ:

ԷԴՎԱՐԴ ԱՆՏԻՆՅԱՆ, 20.11.2008թ., «168 Ժամ», «ԱԶԳԻ ԱՐԺԱՆԱՊԱՏՎՈՒՅՈՒՆՆ ԱՃՈՒՐԴԻ ԱՌԱՐԿԱ ՉԷ»
«Երբ Տեր-Պետրոսյանը «Ա1+»-ին տրված իր հարցազրույցում նշում էր, որ մոսկովյան հանդիպումը, թեեւ իսկապես շրջադարձային, սակայն Ղարաբաղի հարցի կարգավորման գործընթացի սոսկ սկիզբն է, եւ այն ավարտվելու է դեկտեմբեր ամսին ԱՄՆ-ում, ինձ համար առնվազն տարօրինակ էր, քանի որ այդ հարցազրույցը նա տվել է նոյեմբերի 4-ին` ԱՄՆ նախագահական ընտրությունների օրը: Այսինքն ի՞նչ. նա կարծում էր, որ ընտրված դեմոկրատ նախագահը գնացող ադմինիստրացիային կընձեռնի տեւականորեն չկարգավորված կոնֆլիկտի կարգավորման պատի՞վը, թե Տեր-Պետրոսյանը կարծում էր, որ Սպիտակ տանը շարունակելու էին պաշտոնավարել հանրապետականները եւ Ջոն Մըքքեյնը, որպես իր ընտրվելու երախտիքի նշան, մինչ իր պաշտոնը հունվարին ստանձնելը նման շնորհ պետք է աներ իր գնացող գործընկերոջը` Ջորջ Բուշին: Բայց այդ դեպքում պետք է փաստել, որ ամբողջ աշխարհում միայն քաղաքականությունից չափազանց անտեղյակներն էին կարծում, որ ներկա իրավիճակում հանրապետականներին կհաջողվեր շարունակել պաշտոնավարել Սպիտակ տանը եւս 4 տարի»:

Ինչպես երևում է, թե՛ Տեր-Պետրոսյանն է իր կարծիքը հայտնել 2008թ. նոյեմբերին, թե՛ ես եմ իմ դիտարկումն արել, իսկ կյանքը ցույց տվեց, որ նույն տարվա դեկտեմբերին ԱՄՆ-ում հարցն այդպես էլ չկարգավորվեց: Ես սոսկ չեմ նշել, թե չի կարգավորվելու, այլ բացատրել եմ, թե նման տեսակետ հայտնողը որքան պետք է քաղաքականությունից հեռու լինի, որ անգամ չպատկերացնի, որ ԱՄՆ նախագահական ընտրությունների արդյունքում մեկն իր պաշտոնին փաստացի հրաժեշտ է տալիս նոյեմբերին, իսկ մյուսը պաշտոնը ստանձնում է հունվարին, լավ, ո՞վ էր դեկտեմբերին իր լիազարությունների ողջ ուժով մեզ Ղարաբաղի հարցի կարգավորում պարտադրելու: Ասեցինք գործից անտեղյակ, բայց այսքա՜ն:
Այնպես որ, սիրելի հայրենակիցնե՜ր, ամպագորգոռ տիտղոսների վրա խաբվել պետք չէ: Ունեք սեփական խելք ու, կարծում եմ, աշխարհի իրադարձություններն ինքնուրույն վերլուծելու ունակություն, ի՞նչ եք բարդութավորվել, թե մեծ մարդ է, մի բան գիտի, որ ասում է: Ու որքան էլ շատերը հլու-հնազանդ ենթարկվեն վերադասի կարծիքին՝ լինի դա իշխանական վերադաս, թե ընդդիմադիր, հավատացնում եմ՝ սեփական խելքով առաջնորդվելը դեռ «մոդայից» դուրս չի եկել:

Էդվարդ Անտինյանի ֆեյսբուքյան էջից