100 տարի առաջ խաշնարածների հետ խառնված արյունը ջուր չի դարձել, մետաստազները հասել են մեր օրերը ու պարզորոշ տեսնում ենք թուրքական ոռնոցակլկլոցամուղամային «երգերի» հանդեպ հայ կատարողների անհագուրդ սերը:
Տարիներ առաջ թուրքերը ճիշտ վարվեցին, որ Անիի տաճարում նամազ արեցին: Տարիներ առաջ թուրքերը ճիշտ վարվեցին, որ արգելեցին Էգոյանի «Արարատ» ֆիլմի ցուցադրումը իրենց երկրում...
Թող անհասկանալի կերպարանքով հայ կոչվածները թուրքական «նա, նա, նա, նա» երգեն, տարածեն, իրենք էլ լսեն, ծափ տան ու պարեն՝ աշխարհին ցույց տալով, թե տեսեք՝ ինչ «գյոզալական մշակույթ» ունենք, որը պաշտում են հայերը...
Այդ ի՜նչ հրճվանքով են կատարում թուրքական երգը, որի տեսանյութը դիտելիս սիրտդ խառնում է:
Լրիվ «կենդանական տրանսի մեջ» են:
Թուրքերն իրենց արտադրանքը, տարատեսակ փալասփուլուս, միրգ ու բանջարեղեն, զանազան զրթուզիբիլ լցրել են հայկական շուկա ու իրենց տնեսությունն են զարգացնում: Իսկ հայերը (թաթուլ-սուպեր) թուրքական ոճի «երգարվեստն» են «արտահանում» Թուրքիա, որտեղ ուրախությունից նվաղում են...
Փակ սահմանների պարագայում թուրքերը մեր հաշվին իրենց տնտեսությունն են զարգացնում, մենք՝ թուրքերի «մշակույթն». ենք զարգացնում...
Էս ինչ կեղտի մեջ ենք: Երևի, «Հայու գեն», որ ասում են՝ էս է...
Այսինքն՝ զրո արժանապատվություն...

Կիմա Եղիազարյանի ֆեյսբուքյան էջից