Իջևանում հայը հայի գլուխ է ջարդում բառիս բուն իմաստով: Սա հեղափոխական Հայաստանի առաջին արյունն է, որը, ցավոք, գնալով ավելանալու է, շատանալու է և դառնալու է համազգային տրագեդիա: Հեղափոխությունը, ի վերջո, դառնալու է բռնության օջախ, ցավի և արցունքի հովիտ՝ պայթելով որպես քաղաքացիական պատերազմ: Տա Աստված, որ ես սխալ դուրս գամ: Բայց տանկերի մասին խոսքն ու Իջևանի դեպքերի զուգադիպությունը ինձ ոչ մի լավ բան չեն հուշում:
Սա հեղափոխական Հայաստանի առաջին արյունն է
Իջևանում հայը հայի գլուխ է ջարդում բառիս բուն իմաստով:
Սա հեղափոխական Հայաստանի առաջին արյունն է, որը, ցավոք, գնալով ավելանալու է, շատանալու է և դառնալու է համազգային տրագեդիա:
Հեղափոխությունը, ի վերջո, դառնալու է բռնության օջախ, ցավի և արցունքի հովիտ՝ պայթելով որպես քաղաքացիական պատերազմ:
Տա Աստված, որ ես սխալ դուրս գամ:
Բայց տանկերի մասին խոսքն ու Իջևանի դեպքերի զուգադիպությունը ինձ ոչ մի լավ բան չեն հուշում:
Նարե Գրիգորյանի ֆեյսբուքյան էջից