Հյուր եմ գնացել և ....«Ավագը մտածում ա» հոգեվիճակի մեջ եմ))
Կատու չեմ սիրում, բայց թարսի պես վերում կատուների նկարներ են...
Էլի շատ բան չեմ սիրում...
Օրինակ` Մեսչյանի արվեստը /քար ու փետով չհարձակվեք ինձ վրա/: Նրան սովետի թվերին էլ չեմ սիրել...ինչ-որ սուտ բան կա նրա երգարվեստում ու «այլախոհի» արտոնված կարգավիճակ էի տեսնում, որ սովետը շնորհել էր նրան և շատերին...
Էդ դեպրեսիվ «հեղինակային երգը» կարող էր իր տանը երգել...
Մի խոսքով, չեմ լսում նրա երգերը...
Չեմ սիրում նաև երգիչ, երգահան Դավիթ Ամալյանի գոռգոռոցները, չեմ սիրում պատվերով հայրենասիրությունը, որ կարող է դրսևորվել իշխող ուժի համար ռեստորաններում երգելով...
Նստած մտածում էի, որ Նժդեհի «սամիզդատը, որ 1990-ին մենք ունեինք ու այդ ծանր «գիրքը» սրբությամբ պահում էինք` ՖԲ-ում գրանցվելուց հետո «ատում» եմ նաև Նժդեհին, որից առատորեն բերված մեջբերումները անտեսում ու արհամարհում եմ այս տարածքում...Չեմ կարդում...Կներեք` զզվում եմ...
Էլի շա՜տ բաներ /անձեր, դեմքեր, դիմակներ, որ իրականի տեղ են անցել/` չե՛մ սիրում..../շատերի մասին ժամանակին գրել եմ/:
Մնացածի մասին` հաջորդիվ...
Եթե ողջ մնամ այս անունները կուռք կամ տոտեմ սարքածների կողմից))։