Եթե Փաշինյանը լեգիտիմության խնդիր չզգար, ապա չէր վախենա սեփական խմբակցությունից, որը, ինչպես պարզվում է, ականապատված է եղել իր համար։

Կյանքը ցույց է տվել, որ ոմանց վրա մոգական ազդեցություն է թողնում «ջերմուկ» բառը:

Նիկոլ Փաշինյանը մեկ տարի առաջ ինքն իրեն մտցրեց փակուղի և հիմա քաղում է սեփական սխալ որոշումների պտուղները։

Պատանդի և քաղբանտարկյալի միջև կա որակական տարբերություն։ Քոչարյանի հանդեպ չի պահպանվում դատաիրավական որևէ նորմ։ Նա բանտում է, որովհետև այդպես է ուզում մեկ հոգի։

Անկախությունը բացարձակ արժեք է։ Անկախ ես ոչ թե ասելով, այլ ապրելակերպով, երկրի իմիջով, քաղաքական ինստիտուտներով, գիտելիքահեն տնտեսությունով, զարգացած և կրթված երիտասարդներով։

Անհավատալի է, բայց հնարավոր է, որ սա էլ է հանքարդյունաբերության նկատմամբ իշխանությունների վերաբերմունքի փոփոխության պատճառներից։ 

Մենք հայտնվել ենք շատ բարդ իրավիճակում. իրավիճակն իրականում շատ ավելի ծանր է: Պատրա՞ստ են արդյոք ՀՀ ներկայիս իշխանություններն այս մարտահրավերներին:

«Փաշինյանն իշխանության եկավ ճանապարհներ փակելով։ Ժողովուրդը մտածում է՝ ինչո՞ւ Փաշինյանին կարելի է ճանապարհ փակել, իրեն՝ ոչ»։

«Օրենսդիր մարմինն իմպոտենտ է քաղաքական ու օրենսդրական գործունեություն ծավալելու առումով: Իսկ գործադիր իշխանությունն այսքան դիլետանտ չի եղել, որքան հիմա։