Քո հարցերը քո պետության ռազմավարական գործընկերը քննարկում է քո ռազմավարական թշնամիների հետ, իսկ քեզ բանի տեղ էլ չի դնում:

Տիխանովսկայան ասում է, որ չի ուզում «արյուն և բռնություն»: Իսկ այ, Տեր-Պետրոսյանն ու Նիկոլ Փաշինյանը 2008-ին Երևանում ուզում էին հենց արյուն և բռնություն:

«Ո՛չ տուգանքներին» կարգախոսով իշխանության եկածը որ կողմ շրջվում է, տուգանքով է սպառնում։

Նրանք իրենց համար ընտրեցին Հերոստրատի ճակատագիրը։

Արցախյան բանակցային գործընթացում ինչու՞ Դուշանբեով վարի տվեցիր Վիեննա-Սանկտ Պետերբուրգը, եթե 2 տարի անց պիտի փորձես անել այն, ինչ մենք արդեն արել էինք։

Այսօր վերընթերցեցի պատերազմից զգացածս, որ ժամանակին հանձնել էի օրագրիս:

Ձգտել լիարժեք 0-ի հնարավոր չէ, բայց ձգտել այնպիսի իրավիճակին, որը չի ազդելու մեր առողջապահական համակարգի վրա, մեր հասարակության վրա․ մենք պետք է ձգտենք այդպիսի 0-ի։

Սա կառավարման ճգնաժամի դրսևորում է։

«Այս կառավարությունը Ամուլսարի հարցում ծանրագույն որոշման առջև է կանգնած»։