Ժողովրդավարությունից դեպի բռնապետություն Հայաստանը սլանում է` միջազգային կառույցների գործուն աջակցությամբ։

Թուրքիան և Ադրբեջանը անկեղծ են, որ իրենց հարաբերությունները փոխպայմանավորված են: Սա հիանալի հասկանալով՝ ՀՀ իշխանությունները համաձայնել են գործընթացին։

Այն, թե հայ–թուրքական ներկա գործընթացն առանց նախապայմանների է, լկտի սուտ է։ Թուրքական բոլոր նախապայմանները կա՛մ բավարարված են, կա՛մ բավարարման փուլում են։

Երբ դատավորին արդարադատություն իրականացնելու համար պատժում են, այստեղ ուղղակի իրավունքի և օրենքի ճգնաժամ է առաջանում․ սա տեռոր է դատական համակարգի նկատմամբ։

Հայ-թուրքական հարաբերություններում նպատակն Անդրկովկասում ռուսական գործոնի իսպառ ոչնչացումն է։ Թուրքերը շահագրգռված չեն, որ Փաշինյանին ընտրած Բռնակոթի Վաչիկը լավ ապրի։

Հիմա սեպտեմբերի 21-ն օրացույցից կորցնելու ճանապարհին ենք։ Ու որպեսզի դա տեղի չունենա՝ անհրաժեշտ է նախ իշխանափոխություն։

Տարածաշրջանում խաղաղության երբեմնի երաշխավոր, Արցախի անվտանգության երաշխավոր բանակն այսօր ինքն ունի պաշտպանության կարիք։

Նիկոլ Փաշինյանը կադրային հարցերում առաջնորդվում է ուսապարկային տրամաբանությամբ, այսինքն՝ պաշտոնների է նշանակում հլու-հնազանդ կամակատարների։

Խայտառակությունն այն է, որ ՀՀ նախագահի պաշտոնը զբաղեցնող մարդը արտերկրից է հրաժարական տալիս։ Հուսով եմ, որ նա մամուլից չի տեղեկացել իր հրաժարականի մասին։

Նախորդ տարվա արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունները չտվեցին բոլոր հարցերի պատասխանները ու չհաղթահարեցին ՀՀ ներքաղաքական լուրջ ճգնաժամը։

ԼՂ կարգավիճակի խնդիրը մնում է բաց։ Ղարաբաղում ռուս խաղաղապահների առկայության փաստն օբյեկտիվորեն որոշում է Ստեփանակերտի միջանկյալ կարգավիճակը։

Նիկոլ Փաշինյանի իշխանությունը քաղաքական տոտալիտար աղանդ է, որտեղ, ամեն ինչ որոշում է առաջնորդը և բոլորը, ուսապարկերի նման, ենթարկվում են։

Ունենք ուսապարկերի և քաղաքական ստրուկների իշխանություն։ Իրականում նախարարները ենթարկվում են քաղաքական թրաֆիքինգի:

Այս իշխանությունները սպառնալիք են մեր պետականությանը, և հանրային լայն համախմբման միջոցով պետք է հեռացնել նրանց։ Ինքս ամեն ջանք ներդնելու եմ այդ ուղղությամբ։

Այս իշխանությունները հարստացել են, պետբյուջեի հաշվին պադավատապետություն են կառուցում, իսկ հպարտ քաղաքացուն վերապահել են մահանալու և տուգանվելու գործը։

Այս պահի գլխավոր խնդիրը հասարակական-քաղաքական լայն համախմբմամբ իշխանափոխություն իրականացնելն է։ Դա է Հայաստանի փրկության գլխավոր նախապայմանը։

Ալիևն ու իր այստեղի խամաճիկը փոխհամաձայնեցված սցենարով խաղում են։ Հայաստանի թիվ մեկ սպառնալիքը ՀՀ ներկայիս իշխանությունն է, որը պետք է օր առաջ հեռացվի։

Փաշինյանը պատերազմի, պարտության, նվաստացման խորհրդանիշ է։ Մեզ իրական խաղաղություն, արժանապատվություն, հաղթանակ է պետք։ Մեզ աննիկոլ Հայաստան է պետք։