«Փոքրիկ վերլուծությունն իսկ արձանագրում է՝ այս իշխանություններն ընդունակ են շատ «հեռուն» գնալու լավ պլանավորված, հուժկու ներխուժումով՝ բոլոր թույլատրված ու չթույլատրված «տարածք­ներ»՝ այնտեղ սեփական իշխանությունը տարածե­լու, հանրությանն ու անհատներին տարրալուծելու, ախտահարելու համար:

Նկատենք՝ «Մարտի մեկ», Ապրիլյան պատերազմ, հիմա էլ՝ «Հոկտեմբերի 27»: Ամենափխրուն, զգայա­կան, ենթագիտակցական շերտեր ցնցող թեմաների անվերջ պտույտ: Իհարկե, կարելի է քաղաքական հարց ուղղել դրսի աշխարհից այս պլանավորում­ներն ընդունող իշխանություններին, թե՝ յավրիս, իսկ 1996-ի դեպքե՞րը, ձերբակալություննե՞րը, դրանից առաջ ՀՅԴ-ի «օֆիսների» քանդուքարափը, կուսակցության փակու՞մը՝ առաջին ու վերջին անգամ նորանկախ Հայաստանում, ինչու՞ եք մոռացության մատնել, չեք ասի՞ պատճառը:

Անիմաստ հարցեր: Իշխանություններն ունեն իրենց ծրագիրը և անշեղորեն իրականացնում են քայլ առ քայլ: Սա իշխանություն է, որ կայանում է ոչնչացման, դիակապտության սինդրոմի վրա՝ խա­ղարկելով ժողովրդի ցածր, նսեմ բնազդները ոչ մի տեղ չթողնելով բարձրի՝ բանականի համար: Սրանք սկսեցին մեծ շոուներով. «տեսարանների» առատությունը մնացել է, փոխվել է որակային կեր­պը. եթե իշխանության եկան կեղծ ծափ-ծնծղաներով. «սիրո» մասին հայտարարություններով, հիմա իրենց բուն գործին են՝ «շոու-սարսափներ» են բե­մադրում: Հռչակվում են հանցագործ Արա Բաբլոյանը, Արսեն Բաբայանը, Հրայրը Թովմասյանը, բոլոր նրանք, ովքեր իրենց ձեռնտու չեն:

Իսկ ահա Հոկտեմբերի 27-ի ահաբեկչության հրեշը հենց հոկտեմբերի 27-ի նախօրյակին վաղա­ժամկետ ազատման դիմում է գրում: Օրինաչափ է: Իշխանությունը, որի կառավարման օրոք տրանսգենդերները հռչակվում են հերոսներ, «Ծռերն» ազատվում են բանտից, մեծ փողերով մեծ ֆիլմ է նկարվում սեռափոխվածի մասին, ինչու չպետք է Հունանյան-մարդասպանը դիմում գրի՝ շատ սիմվո­լիկ ժամկետում, ինչո՞ւ նրան անմիջապես չպետք է այցի գնա Նիկոլ Փաշինյանի բոլոր դաժան-անհեթեթ քայլերի սազանդար, անհայտ ծագման, ան­հայտ սկզբունքների տեր, ԱՄՆ-ից Հայաստան բեր­ված, հազար ու մի մեղքերի պատճառով դատա­պարտված, բանակում չծառայած մեկը:

Ի՞նչ խնդիր է լուծվում: Նույնը: Չէ՝ ոչ առաջին հերթին Քոչարյանի: Չմոռանանք՝ այս օրերին զու­գահեռաբար հնչում է նաև Լիտվինենկոյի անունը: Սա ՌԴ հատուկ ծառայությունների այն սպան էր, որը բարձրաձայնել էր, թե «27»-ը ռուսական ծառայությունների ձեռքի գործն էր. ինքը բրիտանական ազդեցության գործակալ էր դարձել ըստ ռուսական մամուլի, մահացավ Լոնդոնում՝ պոլոնիումից (չխո­րանանք' երկար պատմություն է):

Խնդիրն այլ տեղ է. փորձ է արվում վերաբացել «27»-ի գործը: Ու կբացվի, չկասկածեք: Հիմա «մշակվում» է Հունանյան-հանցագործի կերպարը, որպեսզի «արտաբերի» անհրաժեշտ մտքեր՝ ընդ­դեմ Քոչարյանի, ընդդեմ Ռուսաստանի: Կարտաբե­րի՞: 20 տարի բանտում անցկացրած, արյան մեծ նախճիրի մեջ թաթախվածից հնարավո՞ր է այլ բան սպասել: Ով՝ ինչպես»,-գրում է թերթը։

Նյութն ամբողջությամբ կարդացեք թերթի այսօրվա համարում: