Այ, շատերը կոռումպացված քմծիծաղում էին կամ հակահեղափոխականորեն ժպտում, որ հանրաքվեի քարոզչական թոհուբոհ հարուցած Նիկոլ Փաշինյանն այն օրն ինքնասպանության փորձ է կանխել: Տպավորիչ է. մի մարդու, որ ըստ լեգենդի, պատրաստվում էր Հաղթանակի կամրջից նետվելով` կյանքին վերջ դնել, վարչապետը համոզել է նման բան չանել:

Քննադատներն, իհարկե, նման մի բանի էին սպասում: Շատերն անգամ հիշեցին ու հիշեցրեցին, որ ոչ բարով՝ հարևան պետության նախագահն էլ է մի 5 տարի առաջ նման մի բան արել Ստամբուլում: Դիտողություններ եղան, որ նույնիսկ հնդկական էժանագին սերիալների սցենարիստներն են նախանձից կրծոտել եղունգներն՝ իմանալով այդ մասին:

Իսկ ինձ ուրախացրել է այդ ամենը: Նախ, իհարկե, ուրախալի է այն, որ ինքնասպանության դեպքերի թիվը մեկով չի ավելացել, և մարդու կյանք է փրկվել: Նույնիսկ, եթե հավատանք թունդ քննադատներին, որ դա վատ բեմադրություն է, միևնույն է, կարևորը, որ «հեփփի էնդ»-ով:

Ուրախալի է և այն, որ հայկական «կինոն» էլ վերջապես իր սուպերմենը կունենա: Նախատիպն արդեն կա, մշակված կերպարներ էլ հոլիվուդյան ֆաբրիկան տրցակներով է թողարկել` Մարդ-Սարդ, Սուպերմեն, Չղջկամարդ (Բեթմեն), Կապիտան Ամերիկա, Հալկը վերջապես, դեռ մնացածին էլ չհաշված, ասենք՝ Երկաթե մարդը, Հրաշք կինը կամ Կին կատուն:

Իսկ մի՞թե վատ է: Պատկերացրեք, օրինակ, թե ամենահաս վարչապետ Փաշինյանը որքան լավ կնայվի նույն Սուպերմենի կերպարում ու հանդերձով կամ, ասենք, Չղջկամարդու փոխադրամիջոցով՝ Բեթմոբիլով: Գեղագիտական առումով, իհարկե, ամենից նայվողը Մարդ-Սարդի հանդերձն է՝ հատուկ էֆեկտները չհաշված: Բայց կերպարի պաշտոնը նկատի ունենալով, երևի ամենից համապատասխանը Կապիտան Ամերիկայի տարբերակն է՝ թեթևակի տեղայնացրած, ասենք՝ Կապիտան Արմենիա կամ Մայոր Հայաստան: Երևի վերջինը, որովհետև մԱՅՈրը ներառում է «ա», «յ» և «ո» տառային հաջորդականությունը:

Իսկ ինչո՞ւ ավելի հեռուն չնայել ու միանգամից չասել՝ Մարդ-այո:

Եվ հետո, լավ օրինակը պետք է խրախուսել, տարածել ու բազմացնել: Դրա համար նույնիսկ համապատասխան խումբ կա արդեն ձևավորված: Այո, ԱԺ «Իմ քայլը» խմբակցությունը նկատի ունեմ: Ի վերջո, ինչի՞ համար են նրանք պետական միջոցներից ահռելի աշխատավարձ ու պարգևավճար ստանում: Նրանց համար էլ գործ կճարվի: Ճիշտ է, նրանց համար պետք կլինի ճարել այնպիսի գործ, որ չստվերեն գլխավոր Սուպերմենին: Ասենք, «Չիպն ու Դեյլն շտապում են օգնության» մուլտիկի հերոսների տարբերակով: Շատ էլ լավ կնայվեն:

Չէ, ինչ ուզում եք, ասեք, սա մի այլ կարգի երջանկություն է և հպարտության առիթ: Մեկ էլ ե՞րբ է եղել կամ լինելու, որ կառավարության ղեկավարը միաժամանակ նաև երկրի գլխավոր քննիչ, դատախազ ու դատավորը լինելուց բացի, լինի նաև գլխավոր համաճարակաբանը, «թու-թու-թու»-ով վիրուսների հախից գա, լինի գլխավոր համադամասերն ու իրավագետը, «Քյալլա» կտրելու վարպետն ու գլխավոր հանգաթուխը, ամենաերկարաշունչ ասուլիսախոսն ու քարոզիչը, գլխավոր բլոգերն ու ֆեյսբուքագիրը...

Չէ՜ շատ ծանր է վարչապետի գործը, շա՛տ: Բոլոր հոգսերն իր վրա են: Անգամ մետրոներում քարոզչական բուկլետներ բաժանելը:

Իսկապես էլ սուպերմեն է պետք լինել՝ այդ ամենը հասցնելու համար: Այ, երբ բոլոր այդ գործերն անի, անկասկած, պաշտոնավարման 4-րդ կամ 5-րդ տարում երկրի տնտեսության ու մյուս գործերին էլ միգուցե կհասնի: Կվերցնի կախարդական փայտիկն ու... միայն թողեք, թող աշխատի:

Արմեն Հակոբյան