Նիկոլ Փաշինյանը, ով պատերազմ ու պարտություն բերեց հայ ժողովրդի գլխին, դարձավ հազարավոր զոհերի պատճառ ու փլուզեց Արցախի պետականությունը, 2020-ի նոյեմբերի 9-ից հետո հանդես է գալիս որպես «խաղաղության աղավնի»:

Նա «խաղաղության օրակարգով» էր 2021-ի արտահերթ ընտրություններում քվե մուրում:

Նիկոլի խաղաղության օրակարգն իրականում նոր պատերազմի, պարտության և/կամ նոր ցեղասպանության, հայաթափման օրակարգ է:

Սպասարկելու համար «խաղաղության օրակարգը» Նիկոլը գնաց հայ-թուրքական քիրվայության՝ հայ ժողովրդին խաբելով, թե, իբր, հայ-թուրքական շփումներն առանց նախապայմանների են: Թուրքերը, սակայն, «էն գլխից» հայտարարել են, որ ունեն նախապայմաններ, որոնց մի մասը ստացել են, իսկ մյուս մասն ակնկալում են ստանալ, քանզի Նիկոլը նրանց դա խոստացել է:

Թուրքիան պարբերաբար հիշեցնում է իր նախապայմանների մասին՝ հատուկ ընդգծելով, որ հայ-թուրքականն իրականում հայ-թուրք-ադրբեջանական է:

Երեկ դա հերթական անգամ հայտարարեց Թուրքիայի արտգործնախարար Չավուշօղլուն: Ըստ նրա՝ Երևանը պետք է հասկանա, որ մինչև Ադրբեջանը չբավարարվի, ոչ մի տեղաշարժ չի լինելու հայ-թուրքական հարթակում: Իսկ Ադրբեջանը սահմանել է իր բավարարման նշաձողը՝

-զրո կարգավիճակ Ղարաբաղին,

-զրո կարգավիճակ ղարաբաղցիներին,

-Ղարաբաղն Ադրբեջան է, և վե՛րջ (այս մոտեցումը Նիկոլն ակտիվորեն քարոզում է),

-ՀՀ տարածքից մասեր (անկլավներ),

-Զանգեզուրի միջանցք և այլն:

Այդ «և այլնի» տակ Ալիևը հասկանում է Սևանը, Երևանը և ընդհանրապես ամբողջ Հայաստանը:

Ահա՛ Նիկոլի «խաղաղության օրակարգի» բուն էությունը: Ահա «Ապագա կա ապագա» կարգախոսի իրական հեռանկարը:

Կորյուն Մանուկյան