Հայոց պատմությունը լավ չգիտեմ: Այսինքն` գիտեմ այնքան, որ հարյուրավոր պատմական իրադարձություններ ուսումնասիրելով` եկել եմ տխուր եզրահանգման, ավելի ճիշտ հանգել եմ մի հարցադրման` ինչու «Ծովից-ծով»-ից դարձանք «Լճից-լիճ Հայաստան»:
Պատճառները պատմաբանները լավ գիտեն, բայց եթե այսօր նրանց հարց տաս` լղոզված պատասխան կստանաս /սեփական փորձից գիտեմ/:
Չարենցի փայլուն ձեւակերպումը կա` Պատմության քառուղիներով մենք քայլել ենք` «Անղեկ, ցաքուցրիվ, անգաղափար»:
Որ չափով էլ ուսումնասիրած լինեմ մեր պատմությունը` միևնույն է, չեմ կարողանում գտնել մի շրջան, երբ այսքան անորոշություն է եղել, ինչը կա հիմա...
Ապագայի անորոշությունից մեռնում է ցանկացած ազգ...

Կիմա Եղիազարյանի ֆեյսբուքյան էջից