Զոհասեղանին այլևս մեր պետականության հարցը չէ նույնիսկ, զոհասեղանին դրված է երկրիր ունենալ-չունենալու հարցը:

Նիկոլենք այնքան անմեղսունակ դուրս եկան, որ համառորեն չհասկացան, որ իրադարձությունները անձնական դաշտ պետք է չտանեն։

Թավշյա, ոչ բռնի և այլն, այս խոսքերը այդպես էլ մնացին լոկ խոսքեր և բռնաբարվեցին հենց հեղինակի կողմից:

Արդեն տոտալիտարիզմի գարշահոտն է զգացվում, դրա վառ ապացույցը նոր իշխանությունների կողմից իրենց հասցեին հնչեցրած քննադատությունները խիստ թշնամաբար ընդունելն է։

ՇՊՀ հյուրատունը դատարկ է եղել ոչ միայն Անկախության օրը, այլև Վարդավառին, Գյումրիի օրը և այլ «զբոսաշատ» օրերին։

Վերևում կարող էին մտածել, որ այդ բարձրաստիճան պաշտոնյան հենց Գլխավոր դատախազն է, որ վերևների աչքից հեռու իր սիրտն է բացել:

Ո´չ, սա այլևս մեկ անձ չէ, սա կաստա է, որում ընդգրկվելու համար պետք է տիրապետես ամենավատը լինելու նուրբ արվեստին:

Սա Նիկոլի «նոր» Հայաստանն է, ու սրանով ամեն ինչ ասված է։

Սրանք նույնպես բոլշևիկյան ոճով մարդկանց գլուխները արդուկում են զառանցանքներով, որ իրենց հեղափոխությամբ փրկել են վերջիններիս նախորդների բռնատիրական ռեժիմից:

Սիրո և հանդուրժողականության, ոչ բռնի քարոզարշավն ավարտված է․ հաջորդը ԶԼՄ-ները և քաղաքական կազմակերպություններն են:

Առաջարկում եմ Նիկոլին՝ ձուլել սեփական բրոնզե արձանը և տեղադրել հրապարակում, այդ նպատակով հատկացնել գումար բյուջեից:

Ինչպես Ստալինյան Ժամանակաշրջանում էին ոչնչացվում մտավորականության ներկայացուցիչները, այնպես ել հիմա Փաշինյանը փորձում է ազատվել իր քաղաքական հակառակորդներից:

Ադրբեջանը խորացնում է իր հարաբերությունները Հայաստանի ստրատեգիական գործընկերոջ հետ ու կոտրում ՀՀ վարչապետի կայքը։

Նիկոլն ու իր թիմը իրական քրեականներին թողած՝ ընկած են պաշտոնյաների ծնողներին ու երեխաներին հարցաքննելով:

Մեկը մյուսից հպարտ, բայց նաև անարժան։ Մեկը մյուսից մեծամիտ, բայց նաև դատարկ․ ո՞վ է բուծել այս կենդանիներին։

Ձեր ձեռքերում է հայտնվել քաղաքական պատվերով իջեցված մի շինծու գործ։

Մեկ տարի անց Պողոսին սպանված գտան անտառում` գլխին կարմիր պարկ: Պողոսին սպանել էին հարազատ պապն ու տատը։

«Սրանք» կյանքից «օբիժնիկ» ու ներկան ճակատագրի տեղ դրած անուղղելի սրիկաներ են։