«Լուսավոր Հայաստան» կուսակցության նախագահ Էդմոն Մարուքյանի սանիկ Հայկ Կոնջորյանը, որը պատգամավոր դառնալուց առաջ «ռասկրուտկա» էր արվում Բ26-ին կից լրատվամիջոցներով և որը պատգամավոր դարձավ նշյալ կուսակցության շնորհիվ, հայտարարել է, որ լքում է «Լուսավոր Հայաստանը» և միանում երջանիկ Հայաստանին, այսինքն՝ դուրս է գալիս նախկին կուսակցությունից ու մտնում Նիկոլ Փաշինյանի թիմ:

Կոնջորյանը նաև հայտարարել է, որ միշտ հոգով ու սրտով եղել է հեղափոխության կողմնակից, բայց ԼՀԿ-ի անդամությունն է կաշկանդել իրեն ազատորեն միանալ քայլերթին ու «գըմփ-գըմփ-հո՛ւ»-երին: Ճիշտ է, նա բառացի այսպես չի ասել, բայց ասածների իմաստը դա էր:

Հարկ է նկատել, որ Հայաստանի քաղաքական դաշտում Հայկ Կոնջորյանի այս «սկզբունքայնությունը» նոր երևույթ չէ: Նրա նմաններ մենք ունեցել ենք, ունենք ու ցավոք դեռ էլի ենք ունենալու:

Հայկը Կոնջորյանը բավական երիտասարդ է, բայց արդեն հասցնում է դառնալ քաղաքական «Նատաշա», բնականաբար՝ հանուն պետության ու վեհ գաղափարների: Հանուն սկզբունքայության:

Կոմկուսից էլ, օրինակ, Գագիկ Հարությունյանը նույն սկզբունքայնությունից ելնելով դուրս եկավ ու մտավ ՀՀՇ՝ դառնալով նախագահ առաջադրված Լևոն Տեր-Պետրոսյանին կից փոխնախագահացու: Հետո նույն Հարությունյանը դարձավ ՀՀԿ-ին կից ՍԴ նախագահ ու հիմա կամաց-կամաց տեղավորվում է երջանիկ Հայաստանում:

Հայկ Կոնջորյանը հանրությանն անհայտ մարդ էր, է և մնալու է այդպիսին: Նրա նմանները պետբյուջեից սնվող այն ձրիակերներից են, որոնք տեսակետ ու կարծիք չունեն, բայց պետք են լինում այն իշխանություններին, որոնց պետք է լինում հավատարիմ ու հնազանդ կոճակ, որին սեղմելով կարող են ցանկացած որոշում ստանալ:

Ի դեպ, Հայկինն այն դեպքը չէ, որ ասենք՝ ափսոս էր երիտասարդը: Նրանից ակնկալիք չի եղել, որ հիմա էլ ափսոսանք, թե ինչու այդքան ջահել-ջիվան «Նատաշա» դարձավ:

Մենք կարող էինք արձանագրել, որ նոր իշխանությունները ձևավորում են իրենց կարենավագյանների թևը, բայց քանի որ նոր իշխանությունները հասկանալի պատճառով երիտթևի կարիք չունեն, ուստի պետք է արձանագրել, որ նոր իշխանությունը ստանում է կարենավագյանների նոր խմբաքանակ՝ «հեղափոխական» մակնշմամբ:

Կոնջորյանը շատ արագ կդառնա իշխանական թևի այն «քառակուսի» դեմքերից, որոնք կգովերգեն Փաշինյանին ճիշտ այնպես, ինչպես որ մենք տեսնում էինք Սերժ Սարգսյանի ժամանակ:

Պետրոս Ալեքսանյան

Հ.Գ.: Նիկոլ Փաշինյանը, փաստորեն, ոչնչացնում է այն ուժին, որի հետ և որի շնորհիվ հայտնվեց 2017-ի խորհրդարանում: Վկաներին, ինչպես ասում են, չեն սիրում: