Մնաց հասկանանք, թե հաջորդներն ովքեր են ու որ ականներն են պայթելու, որովհետև դրանք շատ են` Ռուսաստանի հետ հարաբերություններ, տնտեսություն, Ստամբուլյան կոնվենցիա և, իհարկե, Արցախ։

Այսօր կագնել եմ ՀԱՅՈՒԹՅԱՆԸ հաղթանակ բերած առաջնորդի կողքին, ով 90-ականերին չի թողել արցախահայությանն, ու այդ ծանր բեռը վերցրել է իր վրա։

Հղի է ուժային կառույցները կուսակցական նեղ քաղաքական նպատակներին ծառայեցնելու վտանգով:

Շատ հետաքրքիր գաղափարներով բարձրացել է գահին, սակայն վերջում սպանվել է, դավադրության մասնակիցներից ոչ մեկ չի պատժվել։

Որովհետև «ձևի համար»-ների պատճառով՝ դու պետություն, թագ ու գահ չես ունեցել։

Երեխաների համար դա մի կողմից խաղ էր, մյուս կողմից նրանք ավելորդ հարցեր չէին տալիս ու կուրորեն հավատում էին առաջնորդին։