Անասնաֆերմայում կաթն ու խնձորն անհայտացել էին․ երբ իմացան, որ այն ավելացվում է խոզերի լափին, մյուս անասունները սկսեցին մրթմրթալ… Անասնաֆերմայի առաջնորդները՝ Ձնագնդին ու Նապոլեոնը, Զռանին ուղարկեցին, որ բացատրի անասուններին, որպեսզի հասկանան, որ իրենք անասուն են…

Լսեք, խնդրեմ, Զռանի ելույթը.

-Ընկերներ,-բացականչեց Զռանը,-հուսով եմ, որ դուք չեք կարծում, թե մենք՝ խոզերս, դա անում ենք եսասիրության ու արտոնվածության ոգով դրդված: Մեզանից շատերն իրականում չեն սիրում կաթը և խնձորները: Ես ինքս դրանք չեմ հավանում: Դրանք վերցնելիս մեր միակ մտահոգությունը մեր առողջության ապահովումն է: Կաթը և խնձորները (դա ապացուցված է գիտության կողմից, ընկերնե՛ր) պարունակում են խոզերի բարեկեցության համար վճռականապես անհրաժեշտ նյութեր: Մենք՝ խոզերս, մտքի աշխատավորներ ենք: Ֆերմայի կազմակերպչական և վարչական ամբողջ աշխատանքը մեր ուսերին է: Մենք գիշեր-ցերեկ մտահոգված ենք ձեր բարեկեցությամբ: Մեզ համար չէ, որ խմում ենք կաթն ու ուտում այդ խնձորները: Գիտեք, թե ինչ կլիներ, եթե խոզերը թերանային իրենց պարտականություններում: Ջոնզը կվերադառնար: Այո՛, Ջոնզը կվերադառնար: Անշուշտ, ընկերներ,-համարյա պաղատագին վնգստաց Զռանը՝ պոչը շարժելով,-ձեր մեջ, իհարկե, չկա մեկը, որը ցանկանար Ջոնզի վերադարձը:

Եթե կար մի բան, որում անասունները միանգամայն վստահ էին, դա այն էր, որ Ջոնզի վերադարձը ոչ ոք չի ուզում: Երբ հարցը դրվեց այդ կտրվածքով, նրանք այլևս ասելիք չունեին: Խոզերի առողջությունը հոգալու անհրաժեշտությունը չափից ավելի ակնհայտ էր:

Ջորջ Օրուել, Անասնաֆերմա

Հ.Գ. Հիշեցի ՀՀ ներկա իշխանությունների պարգևատրումներն ու ներկա պաշտոնյաների ճոխ վայելքները և իրենց արդարացումները…

Ռոբերտ Մելքոնյանի ֆեյսբուքյան էջից