Ինչպես հայտնի է, Վրաստանում հոկտեմբերի 4-ին պիտի անցկացվեն տեղական ընտրություններ:

Ըստ տարբեր չափումների՝ իշխող ուժի վարկանիշը տատանվում է 60-ից 70 տոկոսի տիրույթում:

Այդ իսկ պատճառով էլ երկրի հիմնական ընդդիմադիր երկու ուժերը հրաժարվում են մասնակցել այդ ընտրություններին, որպեսզի հերթական անգամ չգրանցեն իրենց պարտությունը:

Նույն պատճառով էլ ԵԱՀԿ/ԺՀՄԻԳ-ը հրաժարվում է առաքելություն ուղարկել Վրաստանում տեղական ինքնակառավարման մարմինների ընտրությունները դիտարկելու համար: Այստեղ էլ հաշվարկել են, որ իրենց համար իմաստ չկա արձանագրելու իշխանության հաղթանակը:

Միաժամանակ, որպեսզի «ընդդիմությունը» անգործ չմնա, իրենց համար ԱՄՆ Կոնգրեսում կազմակերպել էին «լսումներ». «Գործընկերոջից դեպի խնդիրներ. Վրաստանի հակաամերիկյան շրջադարձը» թեմայով։

Բնականաբար այդ «լսումներին» մասնակցում էին նաև ներկայիս վրացական ընդդիմության ներկայացուցիչները:

Իսկ բուն լսումները վարում էր ԱՄՆ Հելսինկյան հանձնաժողովի համանախագահ, կոնգրեսական Ջո Ուիլսոնը:

Վերջինս ամերիկյան պարզմտությամբ ներկայացնում էր այն «մեղադրանքները», ըստ որի պիտի պատժվեն ներկայիս Վրաստանի իշխանությունները:

«...«Վրացական երազանքը» որոշել է դաշինք կնքել Չինաստանի կոմունիստական ​​կուսակցության հետ, բացել է դուռը Վրաստանի տնտեսության և ենթակառուցվածքների վրա չինական ազդեցության համար։ Եվ, ամենակարևորը, իր Սև ծովի նավահանգիստը հանձնել է Չինաստանին՝ այդպիսով ամերիկյան բիզնեսներին զրկելով ռազմավարական առևտրային ուղիներից և Վրաստանի ապագան կապելով այն ռեժիմի հետ, որը բացահայտորեն պատրաստվում է առճակատման ԱՄՆ-ի հետ։ Միևնույն ժամանակ, այն սերտորեն համագործակցում է ռազմական հանցագործ Պուտինի հետ՝ օգնելով Մոսկվային շրջանցել պատժամիջոցները...»:

Ուշադրություն դարձնենք այն հանգամանքի վրա, որ սկզբում իշխանությունները այդ նավահանգիստը հանձնել էին ամերիկացիներին, սակայն պարզվել էր, որ վերջիններս, ի հակառակ իրենց նախնական խոստման, պատրաստվում էին այտեղ հիմնել ռազմածովային հենակետ:

Մինչդեռ Չինաստանին շահավետ է խաղաղ բնույթի նավահանգիստ կառուցել, քանի որ այն իր ապրանքները դեպի Եվրոպա արտահանելու համար է անհրաժեշտ:

Իսկ ամերիկացի կոնգրեսականը բացահայտորեն խոստավանում է, թե ինչու է դեմ Իվանիշվիլու իշխանությանը և ում շահերն են սպասարկում Վրաստանում այդ «ընդդիմություն» կոչվածները:

Հենց այդ պատճառով էլ այս տարվա մայիսին ամերիկյան Կոնգրեսը ընդունեց, այսպես կոչված MEGOBARI Act օրենքը՝ նպատակ ունենալով «հակազդել Չինաստանի կոմունիստական ​​կուսակցության, Իրանի ռեժիմի և Ռուսաստանի Դաշնության ազդեցությանը Վրաստանում»։

Սակայն ամերիկյան Սենատը մինչ այսօր, չի հաստատել այս օրենքը և, հավանաբար, Թրամփի վարչակազմը հասկանում է, որ բացահայտորեն Վրաստանին փորձել «մանրադրամի» տեղ օգտագործելը կարող է ճիշտ հակառակ էֆեկտն ունենալ:

Այդ իսկ պատճառով էլ ներկայիս ամերիկյան վարչակազմը մինչև վերջ չի կարողանում հստակ դիրքորոշում ցուցաբերել Իվանիշվիլու իշխանության վերաբերյալ՝ փորձելով հասկանալ, թե այդ երկրի «ընդդիմադիրները» գործնականում ինչ կշիռ ունեն:

Սակայն ժամանակը անցնում է, և բոլորն էլ հասկանում են, որ այդ երկրին զոհասեղանին դնելը ճիշտ չէ, և նման գործելաոճը ճիշտ հակառակ հակազդեցությունը կարող է տալ:

Այդ իսկ պատճառով, ամերիկացիները փորձում են տարածաշրջանը շրջանցել Հայաստանի և Ադրբեջանի միջոցով:

Սակայն Հայաստանի մասով մինչև վերջ համոզված չեն, որ կկարողանան դա կյանքի կոչել, քանի որ մեծ հավանականություն կա, որ գալիք տարի Փաշինյանի իշխանությունը կտապալվի, և Հայաստանի հաջորդ ղեկավարը մերժի կատարել Ալիևի բոլոր պահանջները, իսկ ԱՄՆ էլ չի կարողանա մեծացնել իր ազդեցությունը տարածաշրջանում:

Այդ դեպքում Վաշինգտոնը պիտի կրկին փորձի լեզու գտնել Իվանիշվիլու իշխանության հետ, որպեսզի վերջնականապես չզրկվի տարածաշրջանում իր բոլոր լծակներից:

Ահա թե ինչու են ամերիկացիները այսօր կիսով չափ քննադատում Վրաստանի իշխանություններին:

Սա է իրականությունը:

Արտակ Հակոբյան
Աղբյուրը՝ Zham.am