Սեպտեմբերի 24-ին Սպիտակ տան մամուլի ծառայությունը հրապարակել է ֆարսի լեզվով հեռարձակվող «BBC»-ին Բարաք Օբամայի տված հարցազրույցից մի հատված, որտեղ ԱՄՆ նախագահն Իրանի նախագահ Մահմուդ Ահմադինեջադի հայտարարությունները որակել է վիրավորական, ատելությամբ լի և աններելի։

Արտակ Շաքարյան. «2011–ի ընտրություններում, ըստ մի շարք թուրքական և ամերիկյան վերլուծությունների, հաղթելու են ազգայնական ուժերը, այսինքն՝ «Արդարություն և զարգացում» կուսակցությունը չի կարողանալու միահեծան, ոչ կոալիցիոն կառավարություն կազմել»։

«Միտք» վերլուծական կենտրոն. «Վրաստանի հետ մեր հարաբերությունների ճշգրտման համար հարկ է նախևառաջ ճանաչել նրան: Ցավոք, այսօր ՀՀ-ում քիչ են այն հնարավորությունները, որոնց միջոցով իսկապես կարելի կլիներ բարձրացնել հասարակության շրջանում վրացաճանաչողության մակարդակը»։

ՀԱԿ անդամ.«ՀՀ իշխանությունն անկեղծ չէր հասարակության հետ։ Անկախ արձանագրությունների տեքստից և բովանդակությունից՝ հայ–թուրքական և Լեռնային Ղարաբաղի կարգավորման գործընթացները չէին կարող փոխկապակցված չլինել»։

ԱԺ պատգամավոր. «Այս ընդմիջումը թուրքերը կգործադրեն արցախյան ճակատում ճնշումներ բանեցնելու համար, սակայն այստեղ նույնպես Հայաստանը պետք է ներքուստ կազմակերպված լինի»։

«Միտք» վերլուծական կենտրոն. «Մեր հյուսիսային հարևան Վրաստանի հետ մեր հարաբերությունների ճշգրտման համար հարկ է նախևառաջ ճանաչել նրան: Ցավոք, այսօր ՀՀ-ում քիչ են այն հնարավորությունները, որոնց միջոցով իսկապես կարելի կլիներ բարձրացնել հասարակության շրջանում վրացաճանաչողության մակարդակը»:

Սուրեն Մանուկյան. «Ո՞վ է հայց ներկայացնելու իրավասուն։ Արդյոք դա հայկական սփյո՞ւռքն է, որն ուղղակիորեն ցեղասպանության հետևանք է։ Կարծում եմ, դա ճիշտ կլիներ Հայաստան պետության բացակայության պայմաններում»։

Արամ Սաֆարյանին հարցրինք՝ շատ լուրջ փորձագիտական ուսումնասիրությունների արդյո՞ւնքն էր, որ երբ 2008թ. սեպտեմբերի 12-ին ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանի հրավերով Հայաստան ժամանած Թուրքիայի նախագահ Աբդուլլա Գյուլն առաջարկեց օժանդակել հայ-ադրբեջանական հարաբերությունների կարգավորմանը, Սերժ Սարգսյանն ուրախությամբ ընդունեց այդ առաջարկը, ավելին՝ ավելացրեց, որ միայն աննորմալ մարդը կարող է հրաժարվել օժանդակությունից...

Վրաստանի գիտությունների ակադեմիայի նախագահ. «Թեկուզ հիշենք մեր հնագույն օրիգինալ վրացական գրերի հայկական ծագման և դրանք Մեսրոպ Մաշտոցի կողմից ստեղծելու ձանձրալի դարձած հայտարարությունները կամ Տաոկլարջեթիի' մեր հրաշալի ճարտարապետական հուշարձանները, հայ արվեստի նմուշ դարձնելու հայտարարությունը...»։

Արման Մելիքյան.«Գնալ միակողմանի զիջումների՝ այդ պատրաստակամությունը աշխարհին ներկայացնլու ճանապարհով՝ կարծում եմ արդյունավետ չէ և պարզապես բարոյալքության է հանգեցնում թե՛ հասարակության մեջ, թե՛ բանակում, թե՛ նաև Սփյուռքում»։

Արմեն Այվազյան. «ՀՀ-ում չի գործում պետական ղեկավարության մակարդակով սխալները ընդունելու, դրանք քննության առնելու և շտկելու որևէ մեխանիզմ։ Այդ պատճառով էլ այժմ ականատես ենք լինում նրան, որ ՀՀ-Թուրքիա ձախողված գործընթացի բոլոր պատասխանատուները դեռևս զբաղեցնում են իրենց պաշտոնները»։

Արա Պապյան. «Եթե Թուրքիան իր ապագան տեսնում է Եվրամիության կազմում, ինչպես բազմիցս է հայտարարել, ապա պիտի ընդունի Եվրամիության արժեքները: Ի շարս այլ բաների, պիտի պատրաստ լինի պատասխանատվություն կրել սեփական պետության և նրա իրավանախորդի արարքների համար:»։

«Ուխտ Արարատի». «Հայաստան-Թուրքիա Արձանագրությունների, Մադրիդյան նորացված սկզբունքների ստեղծած մտահոգությունների և (Կոնգո, Կոսովո...) Կովկասին սպառնացող տարածաշրջանային քառակողմ պատերազմի ու կանխավ ծրագրված քաոսի սպառնալիքների առիթով…»։

Վահե Սարգսյան. «Առաջարկը եղած իրավիճակը փրկելու մի տարբերակ է, քանի որ Ջավախքի զանգվածային մշակութազրկումն ու հայաթափումը չեն սպասի ՀՀ-Վրաստան կրթամշակութային ոլորտում առկա բանակցությունների հաջողություններին»:

Ռուբեն Սաֆրաստյան. «Թուրքական դիվանագիտությանը հաջողվեց, ինչ–ինչ հաշվարկներից ելնելով, այս գործընթացը եթե ոչ վերջնական վիժեցնել, ապա հասցնել փակուղի»։

Փիթր Վեյդրուդ. «Այն ժամանակ, երբ Թուրքիան կարողանա իր անցյալի մութ էջերի հետ հաշտվել, նշանակում է՝ նաև Եվրամիության հետ կարող է ավելի լավ հարաբերվել»:

Վրաստանի զեկույցի Ազգային Էթնիկ փոքրամասնություններ բաժնում , ի թիվս այլի, անդրադարձ կա ջավախքահայության խնդիրներին: Սակայն զեկույցում ջավախքահայության առջև այսօր ծառացած մի շարք հիմնախնդիրներ ընդհանրապես լռության են մատնված…

«Հակամարտության կարգավորման ուղղությամբ վերջնական համաձայնության գալ առանց Ղարաբաղի անմիջական մասնակցության երբեք հնարավոր չէ։ Ինչպե՞ս կարելի է առանց ԼՂ–ի որոշում կայացնել։ Այսպես թե այնպես մի ինչ–որ պահի ձևաչափը կփոխվի»։