Ենթադրենք՝ Վարդան Օսկանյանին չէր հաջողվում Քըրք Քըրքորյանին համոզել Հայաստանում ներդրումներ կատարել: Բա հետո՞...
Հետո այն, որ այսօր Հայոց ցեղասպանության մասին պատմող հոլիվուդյան մակարդակի ֆիլմ էլ չէր լինելու:
Անկախ պետության իշխանություն ես, բա մինչև հիմա ինչո՞վ էիր զբաղված, որ չկարողացար այդ թեմայով մի ֆիլմ ֆինանսավորել /օֆշորներից մի քիչ փող կտրեիր ու ֆիլմ պատվիրեիր/:
Օսկանյանն էր ու չէր գտնում Քըրքին, բա հետո՞...
Հե՛չ պատվախնդրություն չունե՞ք:
Ցեղասպանության 100-րդ տարելիցին անգամ թուրքերն այդ թեմայով ֆիլմ ստեղծեցին, իսկ սրանց վեջն էլ չէր...
Իսկ հիմա «տարժեստվեննի» փակ դիտում են կազմակերպել ու նստել, Քըրքի փողերով օսկարակիր ռեժիսորի նկարած «Խոստում» ֆիլմն են նայում:
Այն նույն Բարերարի, որը սրանց անօրինություններից ստիպված եղավ 2011-ին փակել իր հիմնադրամն ու եղած գումարը փոխանցել Լոսի համալսարանին...
Իսկ մինչ այդ և հետո էլ սրանք հայ-թուրքական քիրվայության «էքստազի» մեջ էին:

Կիմա Եղիազարյանի ֆեյսբուքյան էջից