Արդեն սարսափում եմ լուրեր լսելիս։ Ամեն օր նոր տարածքների կորուստ․ երեկ՝ Շուռնուխ, Որոտան, այսօր՝ Քարահունջ, վաղը․․․ Եվ ի՞նչ՝ ոչինչ։ Նայում ես հուսահատ սյունեցիների դեմքերին և անօգնականությունից խելագարվում՝ ո՛չ պետություն կա, ո՛չ բանակ․․․ հա, մոռացել էի, ոստիկանություն, ԱԱԾ, քննչական մարմիններ ունենք, որոնք ենիչերիների պես պահում-պահպանում են ողորմելի բռնապետիկին։ Հայրենիք հանձնող բռնապետիկի կողմնակիցները հպարտ են հայրենիքը հանձնող, հայ ժողովրդին նվաստացնողի թիմից լինելու համար։ Նրանք հրճվանքի մեջ են, որ ընդդիմության հավաքները սակավամարդ են, և կարծես մարում են․ «Ուռաա՜, հեսա ողջ Սյունիքը կհանձնենք, էլ խանգարող չի լինի»։

Ա՛յ քեզ Հայաստան, ա՛յ քեզ հասարակություն, ա՛յ քեզ գործիչներ։