Կարծիք

22.01.2022 12:51


Զորքերի «հայելային հետքաշման» դեպքում մեր զորքերը մինչև ո՞ւր են հետ քաշվելու և որտե՞ղ են տեղակայվելու՝ քաղաքի հրապարակո՞ւմ. քարտեզ

Զորքերի «հայելային հետքաշման» դեպքում մեր զորքերը մինչև ո՞ւր են հետ քաշվելու և որտե՞ղ են տեղակայվելու՝ քաղաքի հրապարակո՞ւմ. քարտեզ
Բոլոր նրանց համար, ովքեր շարունակում են առաջ տանել ներկայիս շփման գծից ՀՀ զինված ուժերի և Ադրբեջանի օկուպացիոն զորքերի «հայելային հետ քաշման» հակահայաստանյան և հակահայկական թեզն ու վտանգ «չեն տեսնում» մեզ սպառնացող վտանգների մեջ, կրկնեմ նախորդիվ արված հարցադրումներս (https://www.facebook.com/AlvinaAghababyan/posts/5059055487458019)՝ դրանց ավելացնելով նորերը։
Եվ այսպես՝
▪ Կապան քաղաք։ 43000 բնակչություն ունեցող մարզկենտրոն Կապանի հենց մուտքի մոտ գտնվող «Սյունիք» օդանավակայանը ներկայիս շփման գծից հեռու է ընդամենը 50-100 մետր։
▪ Սյունիքի Խնածախ գյուղ։ Ներկայիս շփման գծից հեռու է մոտ 200-300 մետր։
▪ Սյունիքի Կոռնիձոր գյուղ։ Ներկայիս շփման գծից հեռու է մոտ 500 մետր։
▪ Սյունիքի Ճակատեն գյուղ։ Ներկայիս շփման գծից հեռու է մոտ 350-400 մետր։
▪ Սյունիքի Ներքին Հանդ գյուղ։ Ներկայիս շփման գծից հեռու է 250-300 մետր։
▪ Սյունիքի Շուռնուխ գյուղ։ Ներկայիս շփման գիծն անցնում է գյուղի հենց միջով։

Զորքերի «հայելային հետ քաշման» դեպքում մեր զորքերը մինչև ու՞ր են հետ քաշվելու և որտե՞ղ են տեղակայվելու՝

քաղաքի հրապարակու՞մ,

գյուղամիջու՞մ,

ակումբի շենքու՞մ,

դպրոցի կամ եկեղեցու բակու՞մ,

թե՞ բնակավայրերը, ամբողջությամբ հայտնվելով չեզոք գոտում և կամ անցնելով Ադրբեջանի վերահսկողության ներքո, հայաթափվելու են։

Արդյո՞ք «որևէ համայնք, ՀՀ որևէ տարածք չեզոք գոտում հայտնվել չի կարող» պնդման և առ այդ պնդումը եղած վստահության հիմքում նախապես ընկած չէ պատկերացումն ու ոչնչով չհիմնավորված, բայց ներքին այն համոզմունքը, որ նշյալ և նույն իրավիճակում հայտնված մեր մի քանի տասնյակ բնակավայրերը ապրիորի հայկական չեն, հետևաբար՝ նրանց կորուստը չի կարող դիտարկվել որպես ՀՀ ինքնիշխան տարածքի կորուստ։

Եվս մեկ անգամ՝․ «հայելային հետ քաշում»-ը հակահայաստանյան և հակահայկական օրակարգ է՝ հղի նոր տարածքների կորստով, ինչն էլ իր հերթին անվտանգային, սոցիալ-տնտեսական, ժողովրդագրական, լոգիստիկ, հոգեբանական-ինքնութենական և այլ նորանոր խնդիրներ է առաջացնելու մեզ համար, դարձնելու է մեզ էլ ավելի անպաշտպան և խոցելի, զրկելու է վերականգնման բոլոր հնարավորություններից։

Ալվինա Աղաբաբյանի ֆեյսբուքյան էջից

Այս խորագրի վերջին նյութերը