Մեկ ան­գամ չէ, որ Հայ Ա­րիա­կան Միա­բա­նութ­յու­նը կոչ է ա­նում ՀՀ­ իշ­խա­նութ­յուն­նե­րին՝ հետ կան­չել հայ-թուր­քա­կան կոչ­ված, բայց ի­րա­կա­նում մի­ջազ­գայ­նո­րեն պար­տադր­ված ար­ձա­նագ­րութ­յուն­նե­րի տակ դրված ՀՀ ս­տո­րագ­րութ­յու­նը, քան­զի թյուր­քա­կան լկտիութ­յունն ու տհա­սութ­յու­նը ան­բու­ժե­լի են, իսկ հայն ու թյուրքն էլ՝ գե­նե­տի­կո­րեն ան­հա­մա­տե­ղե­լի: Մինչ ստո­րագ­րումն էլ վստահ էինք, որ թուր­քը մնում-մնա­լու է թուրք, ե­թե ան­գամ թաքն­ված է եվ­րա­դի­մա­կի տակ: Այս տզրուկ մար­դա­տե­սա­կը ի­րա­կա­նում եւ էութ­յամբ նույն սե­խագ­լուխ  տա­փաս­տա­նա­յին գայ­լի կամ շնա­գայ­լի կերպն ու­նի, նույն ստոր, հա­յա­կեր ու ան­մարդ­կա­յին հո­գին է կրում իր ար­հես­տա­ծին տե­սա­կի մեջ… Իսկ մարդ­կա­յին ո­րո­շա­կի կեր­պա­րանք ներ­կա­յիս Թուր­քիա­յի ներ­կա­յիս բնակ­չութ­յու­նը ստա­ցել է միայն խառ­նա­ձու­լում­նե­րից՝ հա­յե­րի, հույ­նե­րի, ա­սո­րի­նե­րի եւ այ­լոց հետ: Տասն­յակ մի­լիոն­նե­րի հաս­նող բնակ­չութ­յան ա­վե­լի քան 80%-ը այ­սօր էլ գի­տակ­ցում է, որ ծա­գու­մով թուրք չէ… Էլ չենք խո­սում ավ­ելի քան 10 մի­լիոն թրքա­ցած ու քրդա­ցած հա­յե­րի մա­սին:

Թուր­քիա­յի ԱԳՆ-ն­ ան­հա­պաղ Հա­յաս­տա­նի նա­խա­գահ Սերժ Սարգս­յա­նին քննա­դա­տող հա­ղոր­դագ­րութ­յուն է տա­րա­ծել՝ նշե­լով, որ ՀՀ ­նա­խա­գա­հը՝ հու­լի­սի 25-ին Հա­յաս­տա­նում կա­յա­ցած Հա­յոց լեզ­վի եւ գրա­կա­նութ­յան օ­լիմ­պիա­դա­յի մաս­նա­կից­նե­րից մե­կի՝ Ա­րեւմտ­յան Հա­յաս­տա­նի (Ա­րա­րա­տով հան­դերձ) հնա­րա­վոր ա­զա­տագ­րութ­յա­ն ­վե­րա­բեր­յալ հար­ցին ի պա­տաս­խա­նը ա­սել է. «Այդ ամ­բող­ջը կախ­ված է քեզ­նից եւ քո սերն­դից: Իմ սե­րուն­դը, կար­ծում եմ, իր առջեւ դրած պար­տա­կա­նութ­յու­նը կա­տա­րեց, երբ 90-ա­կան թվա­կան­նե­րի սկզբնե­րին անհ­րա­ժեշտ էր մեր հայ­րե­նի­քի հատ­ված­նե­րից մե­կը` Ար­ցա­խը պաշտ­պա­նել թշնա­մի­նե­րից, մենք կա­րո­ղա­ցանք դա ա­նել: Եվ ես սա ա­սում եմ ոչ նրա հա­մար, որ ո­րե­ւէ մե­կին կշտամ­բեմ: Ու­զում եմ ա­սել, որ յու­րա­քանչ­յուր սե­րունդ իր պար­տա­կա­նութ­յունն ու­նի, եւ այդ պար­տա­կա­նութ­յու­նը պետք է կա­րո­ղա­նա կա­տա­րել ու՝ լավ կա­տա­րել: Ե­թե դու եւ քո հա­սա­կա­կից­նե­րը ջանք ու ե­ռանդ չխնա­յեք, ե­թե ձեզ­նից ա­վագ­ներն ու ձեզ­նից կրտսեր­նե­րը ձեզ նման վար­վեն՝ մենք ու­նե­նա­լու ենք աշ­խար­հի լա­վա­գույն երկր­նե­րից մե­կը...»:

Այսպիսով, թուր­քե­րը եւս մեկ ան­գամ հաս­կա­ցան, որ հա­յը եր­բեւէ չի մո­ռա­նա­լու իր հայ­րե­նիքի ամ­բող­ջա­կա­նաց­ման նպա­տա­կը եւ Ար­ցա­խը ա­զա­տագ­րող սերն­դի խոսքն է ուղղ­վել Ա­րա­րա­տն­ ու Ա­րեւմտ­յան Հա­յաս­տա­նը ա­զա­տագ­րող սերն­դին: ՀՀ ­նա­խա­գահն այս­պի­սով գա­լիք սե­րունդ­նե­րին հանձ­նա­րա­րել է լու­ծել Ա­րեւմ­տա­հա­յաս­տա­նի վե­րա­դար­ձի հար­ցը՝ վե­րա­հաս­տա­տե­լով հա­յոց պա­հան­ջա­տի­րութ­յու­նը:

Ան­կա­րան եւ Բա­քուն շտա­պե­ցին Հա­յաս­տա­նին մե­ղադ­րե­լ □ա­պա­կա­ռու­ցո­ղա­կան պահ­ված­քի, հո­ղա­յին պա­հան­ջա­տի­րութ­յուն ցու­ցա­բե­րե­լու եւ­ տա­րա­ծաշր­ջա­նում խա­ղա­ղութ­յուն ու կա­յութ­յուն հաս­տա­տե­լու գոր­ծին խո­չըն­դո­տե­լու հա­մար□: Բայց պար­բե­րա­բար պա­տե­րազ­մից ու այ­լա­մեր­ժութ­յուն­նե­րից խո­սող թյուրք-ադր­բե­ջա­նա­կան ոհ­մա­կի ա­սած­նե­րը լուրջ չեն ըն­կալ­վում այ­լեւս:

Թուր­քե­րից հետ չմնա­ցին նաեւ ադր­բե­ջան­ցի­նե­րը: Ե­թե Թուր­քիա­յի ԱԳ նա­խա­րա­րութ­յանն ու մտա­գար վար­չա­պետ Էր­դո­ղա­նին դեռ կա­րիք չի հա­մա­րել պա­տաս­խա­նել ՀՀ ­նա­խա­գա­հը, ա­պա պատ­մա­կան հի­շո­ղութ­յան հի­վան­դութ­յամբ տա­ռա­պող Ադր­բե­ջա­նի ներ­կա նա­խա­գահ Ա­լիե­ւի Ար­ցա­խի եւ հա­յութ­յան հաս­ցեին հնչեց­րած ար­տա­հայ­տութ­յուն­նե­րի հա­մար նա­խա­գահ Սարգս­յա­նը պա­տաս­խա­նել է, որ նման պահ­ված­քը ան­հա­րիր է ոչ միայն երկ­րի ղե­կա­վա­րի հա­մար, այ­լեւ՝ նոր­մալ մար­դուն: Ադր­բե­ջա­նը մի խե­լա­պա­կաս նա­խա­գահ ու­ներ՝ Էլ­չի­բե­յը, ով Ս­­ե­ւա­նա լճում ոտ­քե­րը լվա­նա­լու ցնդա­բա­նութ­յամբ էր տա­ռա­պում, իսկ այս մեկն էլ իր տե­սա­կին հա­րիր բթամ­տութ­յամբ է տա­ռա­պում:

Թուր­քիա­յի վար­չա­պե­տին եւ Ադր­բե­ջա­նի նա­խա­գա­հին մենք են պա­տաս­խա­նում, քան­զի ՀՀ ­նա­խա­գա­հը պար­տա­վոր չէ Հա­յոց Հայ­րե­նի­քի վրա բուն դրած ա­մեն մի ար­նա­խում լա­մու­կի կամ հի­վանդ հիբ­րի­դի պա­տաս­խա­նել: Հայ Ա­րիա­կան Միա­բա­նութ­յու­նը ի լուր աշ­խար­հի նո­րից հայ­տա­րա­րում է՝ հա­յը չի մո­ռա­ցել իր ծա­գումն ու հայ­րե­նի­քը, եւ հա­յոց սե­րունդ­նե­րը քոչ­վոր թյուր­քա­կան տար­րը վաղ թե ուշ քշե­լու են Հայ­կա­կան լեռ­նաշ­խար­հից, դե­պի ի­րենց ալ­թայ­ներն ու տա­փաս­տան­նե­րը: Կա­մո­վին չհե­ռա­նա­լու դեպ­քում Հայ Աստ­ված­նե­րի ու Հա­մայն Հա­յութ­յան պա­տիժն է գոր­ծե­լու, ան­գամ ե­թե այս ա­նաս­նաբ­նույթ մար­դա­տե­սա­կի իս­պառ վե­րա­նա­լու խնդի­րը դրվի…

Տիե­զե­րա­կան Գա­րու­նը իր ազ­դե­ցութ­յուն­ներն է ի­ջեց­նում, եւ ա­րիա­կան հա­յե­րը վե­րա­դառ­նա­լու են ի­րենց հայ­րե­նիք: Ի­զուր չէ, որ այս ան­գամ էլ Թուր­քիա­յի ընդ­դի­մա­դիր Ժո­ղովր­դա-հան­րա­պե­տա­կան կու­սակ­ցութ­յան պատ­գա­մա­վոր Մեհ­մեթ Սի­յամ Քե­սի­մօղ­լուն է բարձ­րա­ձայ­նել, որ □թուրք ազ­գի մահ­վան հրա­մա­նա­գիր հան­դի­սա­ցող Սեւ­րի պայ­մա­նա­գի­րը պատ­մութ­յան աղ­բա­մա­նը նե­տե­լուց հե­տո, Թուր­քիա­յի ան­կա­խութ­յունն ու սահ­ման­նե­րը ճա­նա­չած Լո­զա­նի պայ­մա­նագ­րի ստո­րագ­րու­մից 88 տա­րի հե­տո էլ Թուր­քիան կանգ­նած է մաս­նատ­ման մար­տահ­րա­վե­րի առ­ջեւ□…

Հայ­կա­կան լեռ­նաշ­խար­հը հայ տե­սա­կի ա­րար­չա­կան բնօր­րան-հայ­րե­նիքն է, եւ ինչ­պես նաեւ մեր ներ­կա­յիս իշ­խա­նութ­յուն­նե­րին են նշում՝ Ա­րեւմտ­յան Հա­յաս­տա­նը եր­բեք չի դառ­նա Ա­րե­ւել­յան Ա­նա­տո­լիա: