28.03.2024 ● 13:16
28.03.2024 ● 08:57
28.03.2024 ● 08:32
28.09.2022 ● 23:19
Թշնամին կրկին կրակում է։ «Խաղաղության դարաշրջանի» պայմաններում ունեցանք հերթական զոհերը։ Պաշտոնապես երեքն են։ Անունները չգիտեմ։ Չեն հայտնում։
Սրանք զոհերին թաքցնում են, որ անուղեղները «երջանիկ անտեղյակության» կամ «ջայլամային» կյանքով ապրեն՝ որոճալով իրենց առաջ նետած տեղեկատվական զիբիլը։
Էս սրիկաները զոհերին դարձրեցին անդեմ, անանուն, ընթացիկ կյանքի անբաժանելի մաս, սովորական երևույթ, լրահոսի վերնագիր․․․
Զոհերը դարձան վիճակագրություն՝ պլյուս, մինուս ճշգրտումով։
Իրենք քարոզում էին, որ զինվորները զոհվել էին հանուն ոչնչի։ Հիմա ոչինչ են սարքում նաև զոհերին։
Որքան մահ և չարագույժ էներգիա կա այս նախադասության մեջ․ «Կեցցե՛ն մեր երեխաները, որ ապրում են ու ապրելու են ազատ և երջանիկ Հայաստանում»։
Անդրանիկ Թևանյանի ֆեյսբուքյան էջից
28.03.2024 ● 14:03
1920թ. օգոստոսի 10-ի հայ-ռուսական համաձայնությամբ Հայաստանի տարածք են ճանաչվել ոչ միայն Ներքին Ոսկեպարն ու Բաղանիս-Այրումը, այլ նաև այժմ արհեստածին Ադրբեջանի կազմում գտնվող Ղուշչի-Այրում, Մազամ և Ֆարահլի գյուղերը։
Մոսկվան, հնարավոր է, սկսում է վերանայել իր քաղաքականությունն Անդրկովկասում
27.03.2024 ● 13:45
Առանց քաղաքական դաշտի փոփոխման, Հայաստանն անխուսափելիորեն կորցնելու է իր պետականությունը, իր հետ կանգնեցնելով նաև երկրի բնակչությանը նոր ցեղասպանության առջև:
27.03.2024 ● 13:33
Փաշինյանի հաշվարկն այստեղ էլ կձախողվի։
27.03.2024 ● 07:19
Մարդիկ հետ են կանգնում իրենց ընտրությունից։
26.03.2024 ● 12:57
Ալիևն ու Փաշինյանը տարբեր աստիճանի ներգրավվածություն ունեն հակառուսական մեծ կոալիցիայում, սակայն այժմ կարող ենք արձանագրել այն հարցի պատասխանը, թե ինչի՞ն են խանգարում ՌԴ ԱԴԾ սահմանապահները Հայաստանում։
28.03.2024 ● 14:09
28.03.2024 ● 13:51
28.03.2024 ● 13:43
28.03.2024 ● 12:34
28.03.2024 ● 11:27
28.03.2024 ● 10:54
28.03.2024 ● 10:53
28.03.2024 ● 10:52
28.03.2024 ● 10:50
28.03.2024 ● 10:48
28.03.2024 ● 10:47
28.03.2024 ● 10:46
28.03.2024 ● 10:45
28.03.2024 ● 10:44
28.03.2024 ● 10:22
27.03.2024 ● 22:55
27.03.2024 ● 22:47
27.03.2024 ● 21:20
27.03.2024 ● 21:17
27.03.2024 ● 21:04
27.03.2024 ● 21:01
27.03.2024 ● 20:03
27.03.2024 ● 19:55
27.03.2024 ● 18:14
27.03.2024 ● 18:10
27.03.2024 ● 18:09
27.03.2024 ● 16:00
Գլխակեր «խաղաղության դարաշրջանը»
Թշնամին կրկին կրակում է։ «Խաղաղության դարաշրջանի» պայմաններում ունեցանք հերթական զոհերը։ Պաշտոնապես երեքն են։ Անունները չգիտեմ։ Չեն հայտնում։
Սրանք զոհերին թաքցնում են, որ անուղեղները «երջանիկ անտեղյակության» կամ «ջայլամային» կյանքով ապրեն՝ որոճալով իրենց առաջ նետած տեղեկատվական զիբիլը։
Էս սրիկաները զոհերին դարձրեցին անդեմ, անանուն, ընթացիկ կյանքի անբաժանելի մաս, սովորական երևույթ, լրահոսի վերնագիր․․․
Զոհերը դարձան վիճակագրություն՝ պլյուս, մինուս ճշգրտումով։
Իրենք քարոզում էին, որ զինվորները զոհվել էին հանուն ոչնչի։ Հիմա ոչինչ են սարքում նաև զոհերին։
Որքան մահ և չարագույժ էներգիա կա այս նախադասության մեջ․ «Կեցցե՛ն մեր երեխաները, որ ապրում են ու ապրելու են ազատ և երջանիկ Հայաստանում»։
Անդրանիկ Թևանյանի ֆեյսբուքյան էջից