Մեր ծնողները մեզ երկու հայկական հայրենիք էին թողել։ Իսկ ի՞նչ ենք մենք թողնելու մեր երեխաներին։

Գոյություն չունեցող երկրում տան սեփականության վկայակա՞ն։ Թե՞ Արցախում, Սյունիքում և այլ վայրերում մեր նկարները` գլուխ գովալով, որ մենք այնտեղ եղել ենք։ Թե՞ սերնդե սերունդ կոլբայի մեջ պահվող հայկանան հող։

Ես այդպես չեմ կարող։

Ես ոչ թե հիշողություն եմ ուզում փոխանցեմ, այլ ՀԱՅՐԵՆԻՔ։ Ամուր, պաշտպանված և հայերով լի հայրենիք։

Կհանդիպենք Ֆրանսիայի հրապարակում նոյեմբերի 5-ին ժամը 15։00-ին։

Եվ հիշեք. Հայ ծնվելը պատիվ է, մնալը դժվարին, իսկ մահանալը` անմահություն...

Արա Վարդանյանի ֆեյսբուքյան էջից