Մենք հրաժեշտ տվինք մեր սարերին, որ աշխարհում ամենավեհն եւ հպարտն էին, մեզնից խլեցին մեզ, աղջիկս...։

Պատկերացնում եմ նրանց զարմանքը, որ Հայաստանի գարշապետը բան ու գործ թողած, ժամանակ է գտել իրենց շնորհավորելու։

Սրանք գիտեն, թե բոլորն իրենց քպ-ականների նման լափի համար են միայն ապրում:

Սա նվազագույն պարտականություն է, որը մեզնից յուրաքանչյուրն անում է լուռ և առանց ավելորդ բարձրաձայնման։

Կաշվից դուրս ենք գալիս մեր քույր ու եղբայրներին օգնելու համար։

Հայաստանի մասին չենք խոսում, այսպիսի էլիտայով հարց քննարկելն անիմաստ է։