Մի ֆիլմ կա, որտեղ Չարլի Չապլինն իր որդեգրած երեխայի հետ շրջում է քաղաքում, երեխան առջևում գնալով ջարդում է մարդկանց տների ապակիները, իսկ ինքը` Չապլինը, նրա հետքերով գնալով` հանդես է գալիս իբրև ապակի դնող վարպետ, և երկուսով հիանալի փող են աշխատում։

Հենց այս աղբանոցները նկարում էի` մարդիկ մոտեցան, մեկը` ախպեր սաղ քաղաքը էս է, մյուսը թե` երեկ ...յանը (տալիս է հայտնի թրաշամանչուկի անունը) խոսել է, ասել է` մի տեղ տեսա` վիզներդ կտրելու եմ, սաղ մաքրեք...

Թե որքան հեշտ է մարդկանց մատի վրա ֆռռցնել` դատեք ինքներդ. ինքդ արհեստականորեն ստեղծում ես պրոբլեմը, այն է` մի քանի օր աղբը չես տանում (《ջարդում ես ապակիները》), հետո դառնում ես փրկիչ (《ապակի դնող》) ։

Արցախը, արյամբ ազատագրած երկիրը Ադրբեջան ճանաչող խմբակի անդամը իր չտարած աղբը տանելով դառնում է հերոս, փրկիչ...

Բայց դե` փորձված մեթոդ է, փաստ է, որ աշխատում է..

Վահե Սարգսյանի ֆեյսբուքյան էջից