Ուսումնասիրելով  2009  թվականի  օգոստոսի  31-ի երեկոյան Շվեյցարիայի արտաքին գործերի դաշնային դեպարտամենտի լրատվությունը  Հայաստանի Հանրապետության և Թուրքիայի արտաքին նախարարությունների համատեղ հաղորդագրության մասին՝ երկու պետությունների միջև ներքին քաղաքական խորհրդակցություններ սկսելու և դրա հիման վրա նախաստորագրված երկու արձանագրությունների շուրջ.

Հայաստանի  Ռամկավար Ազատական կուսակցության  հանրապետական վարչությունը

հայտարարում է

        Կարևորելով Հայաստանի Հանրապետության և հարևան պետությունների միջև բարիդրացիական հարաբերությունների անհրաժեշտությունը, որը պետք է նպատակաուղղված լինի տարածաշրջանում կայուն ու երկարատև խաղաղության հաստատմանը, միաժամանակ մեր անհամաձայնությունն ենք հայտնում աշխարհասփյուռ հայության համար կարևորագույն հայ-թուրքական հարաբերությունների «զարգացումները» գաղտնի պայմաններում նախապատրաստելու և հերթական լրատվական «նյութ» դարձնելու կապակցությամբ՝ որպես արդեն կայացած իրողություն:

        Այն պարագայում, երբ ՀՀ արտաքին գերատեսչությունը  չունի մշակած հստակ ծրագիր կամ հայեցակարգ՝ Թուրքիայի կառավարությունների կողմից 1915 թվականին սկսված և մինչ օրս շարունակվող Հայ Ժողովրդի հանդեպ իրականացվող ցեղասպանությանը  միջազգային իրավունքի տեսանկյունից արդարացի իրավական գնահատական տալու ուղղությամբ և, միաժամանակ, ՀՀ նախագահի նախաձեռնողականությունը գնահատելով համարձակ, այնուամենայնիվ,

 հայ-թուրքական «մերձեցմանն» ուղղված քայլերը գնահատում ենք խոցելի հենց իրավական տեսանկյունից, քանի որ թուրքական պետական քարոզչամեքենան շարունակում է Թուրքիան ներկայացնել աշխարհիկ ու ժողովրդավար, հարևանների հետ համագործակցության պատրաստ պետություն և արդեն շահում ցանկալի  քաղաքական դիվիդենտներ:

       ՀՌԱԿ Հանրապետական վարչությունը համոզված է, որ ՀՀ  նախագահի կողմից նմանատիպ գործընթաց սկսելուց առաջ, հարկավոր է սկսել քննարկումներ՝ ներհայկական հասարակական, քաղաքական, վերլուծական, հանրային կարծիքն ուսումնասիրող կազմակերպությունների մասնակցությամբ, որի արդյունքում էլ հնարավորություն կստեղծվի մշակել հայ-թուրքական հարաբերություններին ուղղված, կյանքում կիրառելի ընդհանուր հայեցակարգ:

      Հիմք ընդունելով հրապարակված՝ Հայաստանի Հանրապետության ու Թուրքիայի միջև երկկողմ հարաբերությունների «զարգացման» մասին արձանագրություններում

հղում կատարված՝

     -Հյուպատոսական հարաբերությունների մասին Վիեննայում 1963 թվականին ընդունված կոնվենցիան,

     -Դիվանագիտական  հարաբերությունների մասին Վիեննայում 1961 թվականին ընդունված կոնվենցիան,

     -Երկուստեք առաջնորդվելով ՄԱԿ-ի Կանոնադրությամբ, Հելսինկյան Եզրափակիչ ակտով, Նոր Եվրոպայի համար փարիզյան խարտիայի դրույթներով,

ինչպես նաև ունենալով աջակցություն ՄԱԿ-ի, ԵԱՀԿ-ի, Եվրոպայի խորհրդի, Եվրատլանտյան գործընկերության խորհրդի և Սևծովյան  տնտեսական համագործակցության կազմակերպություններից.

ՀՌԱԿ     հանրապետական    վարչությունը

առաջարկում   է.

        Շվեյցարիայի արտաքին գործերի դաշնային դեպարտամենտի հայ-թուրքական հարաբերություններին ուղղված միջնորդական առաքելությանը զուգահեռ ՀՀ իշխանությունների կողմից սկսել գործընթաց ՝ հայության հանդեպ Թուրքիայի կառավարությունների իրականացրած ցեղասպանության փաստերը ՄԱԿ-ի հովանու ներքո գործող Միջազգային դատարան ներկայացնելու ու իրավական գնահատական ստանալու ուղղությամբ, հիմք ընդունելով միջազգային իրավունքին ուղղված՝

       -Միացյալ Ազգերի կազմակերպության  1948 թվականին ընդունած «Ցեղասպանություն հանցագործությունը կանխելու և դրա համար պատժելու մասին» կոնվենցիան,

       -Միացյալ Ազգերի կազմակերպության  1968 թվականին ընդունած «Մարդկության դեմ հանցագործությունների նկատմամբ վաղեմության ժամկետ չկիրառելու մասին» կոնվենցիան   և  դրանցից բխող միջազգային իրավունքին ուղղված դրույթները:

        ՀՌԱԿ Հանրապետական վարչությունը վերահաստատում է իր բազմիցս արված առաջարկն  ուղղված ՀՀ Ազգային Ժողովին՝ «ՄԱԿ-ի հովանու ներքո գործող Միջազգային դատարանի որոշումների իրավական գերակայության մասին» օրենքի ընդունումը մոտ ապագայում օրակարգային հարց դարձնելու վերաբերյալ:

                                                                                                   Երևան

                                                                                                   01 սեպտեմբերի, 2009 թ.