Գո՛րծ արեք, թողեք մե՛նք խոսենք արդյունքների մասին ու նկարահանենք այն:

Առաջ գոռում էիք, թե մենք գալիս ենք կոռուպցիան վերացնելու, հիմա ստացվում է, որ կոռուպցիան պետականացրել եք, պետական բյուջեն էլ հատկացրել եք Աննա Հակոբյանին:

Ու պատերազմում հաղթած, թուրքի դեմն առած տղերքի նկատմամբ Նիկոլի դասակարգային ատելության դրդապատճառները։

Իսկական թշնամին էլ խաղաղության քարոզ տարածող սորոսաաղանդավորաիշխանական կաստան է և մեր զինվորների դիմաց կանգնած թշնամին:

Նույն աչքերը, որոնց առանց ցավի և ցասումի նայել հնարավոր չէ:

Իրավունք չունի օլիգարխների հետ անգամ լուսանկարվելու: Էլ չեմ ասում` հարսանիքներում պարելու, ինդուլգենցիաներ բաշխելու ու սելֆիներ անելու:

Չեմ հիշում, թե Ստեփանակերտի Վերածննդի հրապարակում «միացում» գոռացող Փաշինյանը գոնե ուղերձով դիմեր համաժողովին և ողջուներ համաժողովի մասնակիցներին։

«Խաղաղության աղբյուր»` այդպես է բնութագրել Թուրքիան իր ռազմական գործողությունները Սիրայում։

Արցախը և 7 շրջանները Հայաստանի պաշտպանության համար են ստրատեգիական խորություն ապահովում։

Եվ այն ծախսում է այնպես, ինչպես լոտոյով շահած փողն են ծախսում։

Առանց մրցույթ 100 հազար դոլլար են տվել պետբյուջեից այդ ֆենոմենալ մտահղացման վրա, որը ծնվել է չգիտեմ՝ ում գլխում, չգիտեմ՝ ինչի արդյունքում։

Դա ո՛չ հուժկու ապտակ էր, ո՛չ պորտը տեղը դնել․ դատարկ գլխով ո՞ւր ես գնում, Փանո՛ս ջան։

Դա սոսկ խիստ սահմանափակ, առանց որևէ իրավաչափ հիմքով նախապես ընտրված սահմանադրական նորմերի կտրվածքով կառավարության հարցադրումների պատասխանն է։

Նիկոլ Վովայիչի և Իլհամ Հեյդարիչի աշխաբադյան «փոխհրաձգությունը» նախապես պլանավորված «փիառ-ակցիա» էր։

Պրոգրեսի բացակայությունը փաստում է տնտեսության ճահճացումը. ինչ-որ «հեղափոխական» տնտեսական մոդելի մասին խոսք անգամ լինել չի կարող։

Ամոթ է էլի, ախր դե իսկապես չի կարելի այդքան պրիմիտիվ լինել։

Մենք էլ որպես երախտապարտ ու շնորհակալ ժողովուրդ՝ պարտավոր ենք պախատ անել ու էդ ընտանիքի շքեղ կայֆերը ֆինանսավորել:

Պատահակա՞ն է արդյոք Ալիևի նման պահվածքը։ Իհարկե՝ ո՛չ։