Դժվար թե քաղաքական բոմժությունը թակի նրա դուռը:

Երկրում շատ բան է փոխվել, բայց ՔՊ-ն մնացել է 2018 թվականում։

Գեղական, փնթի, անտաղանդ ու ապիկար, բայց տոտալիտարիզմ։

Վախն ու մտահոգությունն առավոտից երեկո Քոչարյանն է:

Ամեն արածի համար պետք է պատասխան տալ:

Փաշինյանին ու իր կառավարությանն ասում ենք Ո՛Չ։

Երբ հայտարարվում է, որ ոչ մի «իզմ»-ի կողմնակից չեն, նշանակում է, որ իրականում կա «իզմ»՝ դատարկիզմը:

Էլի մարդ ենք բոմժացնում, էլի սսկցնում տեղները․․․

Ահա թե ինչ պարզվեց։

Էկոնոմիկայի նախարարության վերջնակետը կամ ինչպես եմ ես այդ վերջնակետը բազմապատկելու։

Ակցիաները միտված են լինելու երկրում գոյություն չունեցող քաղհասարակության ստեղծմանը: 

Ռազմաճակատից եկող հաղորդագրություններ էին հիշեցնում։

Անամոթաբար ստում են։ 

Փաշինյանը ներառական տնտեսությունից է խոսում, սակայն այնպիսի օրենքներ է ընդունում, որոնք ուղիղ հակառակ արդյունքն են ունենալու։

Մարտի 1-ի գործը ջուր է, սարքած է, փնթի կերպով կարված։

Խայտառակ պարտություն։

Ինչո՞ւ են ՀՀ իշխանություններն այսքան դաժանորեն իրենք իրենց վնասում։

Նախկին իշխանությունը պարտվեց․․․ այս իշխանությունը կպարտվի։