Նրանց տեղը զբաղեցնում են իշխանավորների զավակները։

Ժամանակի սղությունն այս սրությամբ նոր իրականություն է։

«Վերջի բոլշևիկն» արդեն կա, նորի՞ց եք «բոլշևիկ» երազում:

Նկատվում է բուհ-աշխատաշուկա կապի կտրվածություն:

Արհեստականորեն ուղղորդվող նախաձեռնություններ։

Ահա և մոնոպոլիայի մեկ դեպք:

Ընդդիմությունը պետք է միասնական ճակատ ձևավորի։

Եթե Սերժ Սարգսանն է երկրի կառավարման ղեկին։

Այս գիշեր դիտել եմ «Խոստում»-ը։

Խնդիրը համակարգի մեջ է:

Տնտեսական ճգնաժամ, գործազրկություն, արտագաղթ...

Հայաստանը շատ ավելի բազմադեմ կարող է ներկայանալ աշխարհին։

Եկամուտը գնա պետական բյուջե, այլ ոչ մասնավորի գրպան։

Շատերը չստացան հարցերի պատասխաները։

Թքած ունի մնացյալ «գերագույն արժեքների» վրա:

Արդար Հայաստանի գաղափարը կարող է համախմբել Հայաստանի և Սփյուռքի հայությանը:

«Չի կարելի, որ անհատ մարդիկ և կազմակերպություններ, առանձին-առանձին՝ իրենց միջոցներով, հակասական առաջարկություններով, նեղ շահերից ելնելով, վանեն Քրքորյանի կտակը տնօրինող եռյակին»։

Վիճակը շատ ծանր է։