Լուսինե Հովհաննիսյան. «Ակնհայտ ու իրապես ոչ մրցակցային ընտրություններում, որտեղ գործող նախագահը խոստացել էր «խփել» յոթանասուն, ութսուն, ինսսուն տոկոս` կարողացավ «խփել» միայն 58: Լքված ընտրազանգվածը արեց անհնարը, ցույց տվեց, որ անմարդկային պայմաններում, որտեղ հանձնվեցին առաջնորդները` ինքը` անտեր էլեկտորատը, ավելի հաստատակամ եղավ: Ընտրեց ու նորից եկավ Օպերայի հրապարակ»։

«Իշխանությունը առաջարկում է լրագրողների ներկայությամբ զրուցել, «ընդդիմությունը» հրաժարվում է: Սա ֆարս հանդիսացող ընտրությունների տրամաբանական շարունակությունն է:Սա գործարք է»։

Ալեքսանդր Քանանեան. «Վաղը Ազատության հրապարակում ժամը 5-ին կպատմի Սերժի հետ հանդիպման մասին: Սա իր վերջն է: Ողորմի անգամ չեմ ասում»

Սամվել Թեյմուրազյան. «Քեզնից ծայրաստիճան զզված, քեզ ծակ կանեստռ համարող, բայց ձայներիդ տեր կանգնելու պատրաստ ՀՀ քաղաքացի»։

Վարդան Հակոբյան. «Մնացեք տեղերում և պայքարեք ձեր իրավունքների համար... Իշխանությունների համար ավելի դժվար կլինի վերահսկել ամբողջ Հայաստանը քան միայն Երևանը»։

Ալեն Սիմոնյան. «Աշոտյանը չի կարում մարսել նույնիսկ Րաֆֆու հետընտրական անակնկալները»։

Ալեքսանդր Քանանյան. «Երեկվա տպավորությունս այն է, որ Րաֆֆին շվարած է իրեն գլխավոր ընդդիմադիր թեկնածու ընկալած ժողովրդի՝ ապապետական վարչակարգի դեմ միահամուռ քվեարկության արդյունքներից»։

Հովհաննես Քիրամիջյան. «Դեմ լինելով Սերժ Սարգսյանին, և վստահություն չունենալով Րաֆֆի Հովհաննիսյանի հանդեպ, ես վաղը ժամը 17:00-ին մասնակցելու եմ Հանրահավաքին Ազատության Հրապարակում:Բայց...»

Գայանե Ղազարյան. «Բոլոր նրանք, ովքեր էսօր կբարձրացնեն Լևոնական-Րաֆֆիական, կոնգրեսական-մնացածական, ժառանգական-եսիմինչական ու էս կարգի այլ ընդդիմադիրների միջև տարանջատումների հարցեր (նկատի ունեմ հատկապես շարքայինների միջև), նրանք կա՛մ մուտիլյովշչիկ են, կա՛մ բացառիկ բութ»։

Դավիթ Մաթևոսյան. «Մեղկ լուսավոր աղջկերք ու տղերք, տիկնայք ու պարոնայք, որ կռիվ եք տալիս ու ծեծ ուտում, որ արդար եք ու անեղծ, միամիտ եք ու լուսեղ բայց... համաձայն հանգամանքի՝ սա է օրվա Հերոս...տրատը»։

Տիգարն Խզմալյան. «Ես չեմ շնորհավորում իմ հին ընկեր Րաֆֆի Հովհաննիսյանին, եթե նա սթափ է մնացել այս պայմաններում, պետք է հասկանա, որ քվեարկում էին ոչ այնքան իր օգտին, որքան համակարքի դեմ»։

Կարեն Թովմասյան. «Անհավանական ա որ մի 5 ամիս առաջ անցկացված պառլամենտական ընտրություններում ազատիչի դեմոկրատների հետ դաշինքով հազիվ 5 տոկոս հավաքած րաֆֆին 5 ամիս հետո ստանար 36 տոկոս:»

Ալեքսանդր Քանանյան. «...այլապես նա աններելի մեղք կգործի իրեն ընտրած ժողովրդի դեմ և կարժանանա նախկին «անհամարձակների» քաղաքական տխուր բախտին՝ քաղաքական ու բարոյական ինքնոչնչացմանը»։

«Ընտրությունենրն ընթացել են 12 ժամ, բաժանենք այդ ժամերը ամեն ընտրատեղամասին, ստացվում է, որ մեկ ժամում յուրաքանչյուր ընտրատեղամասում միջինը քվեարկել է 63 քաղաքացի: Հետևաբար, 1 րոպեի ընթացքում քվեարկել է 1.05 ընտրող: Այսպիսով, ամեն րոպեն մեկ քվեաթերթիկ է ընկել քվեատուփի մեջ»։

Արեգ Գևորգյան. «Սերժ Սարգսյանը զիջել է, որովհետև Հ. Բագրատյանն ու Ր. Հովհաննիսյանը չունեն վստահված անձեր»։

Դավիթ Հովհաննիսյան. «Ընտրություններ, որտեղ արգելված է խոսել Սերժ Սարգսյանի ընտանիքի կողմից այս երկրի ամբողջ բիզնեսը, լրատվական դաշտն ու զանազան «խիստ վճռական» քաղաքական ուժերի յուրացման և ալիևյան տիպի կլանի հաստատման մասին»։

Կարեն Թովմասյան. «Ես Րաֆֆի Հովհաննիսյանին երբեք չեմ վստահել ու չեմ վստահում, միշտ նրան համարել եմ ու համարում եմ քաղաքական անմեղսունակ»։

Քրիստինե Խանումյան. «Նրա խոստացած ապահով երկրում միշտ խիյարները թարս էին բուսնում այդ էր եղածը` մի Չեբուրաշկա, որը մարդկանց հետ դու-ով էր խոսում»: