Լեռնային Ղարաբաղի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքը մեզ համար «կարմիր գիծ» է, որը մենք չենք կարող անցնել։

Այսօր Թուրքիան միակ երկիրն է, որը Ղարաբաղում զինադադարի պահպանման կոչ չի անում: Եվ դա կործանարար է։

Հակառակորդին հաջողվել է ինչ-որ տեղ մխրճվել, ինչ-որ տեղ ունենալ առավելություններ և օր օրի ճակատը տեղափոխել ավելի խոր տարածքներ: 

Մենք համաձայն չենք Թուրքիայի կողմից հնչեցրած դիրքորոշման հետ։ Մենք չենք կարող կիսել այն հայտարարությունը, որ ԼՂ հակամարտությունը ռազմական լուծում ունի։

Անկարայի մասնակցությունը ԼՂ բանակցություններին, չի նպաստի խաղաղ կարգավորմանը, ընդհակառակը, Թուրքիան կարող է սրել իրավիճակը։

Ես ոչ մի կասկած չունեմ, որ պատերազմը սկսվել է Ադրբեջանի նախաձեռնությամբ:

Մեր թիվ մեկ խնդիրը պետք է լինի թշնամուն հրադադար պարտադրելը, Ռուսաստանի հետ ճիշտ աշխատելը և Հայաստանն ու Արցախը Սիրիայի չվերածելը։

Իրավիճակն արդեն դարձել է անվտանգության լուրջ սպառնալիք մեր ամբողջ տարածաշրջանի համար:

ՌԴ-ն ակնկալում է, որ ԼՂ հակամարտության գոտում կրակի դադարեցման մասին պայմանավորվածությունն անշեղորեն կպահպանվի:

Կասկածում եմ, հետևաբար` գոյություն ունեմ։ Միայն անասունը կասկածի տակ չի դնում այն, ինչ նետում են առաջը, որպեսզի որոճա։

Արցախը չի լինելու Ադրբեջանի մաս։ Այդ երկրի նպատակն է բնաջնջել Արցախի ժողովրդին, մշակույթը և պատմությունը։

Հերոս մարդիկ են, հերոս տղերք, նրանց մեջ դավաճան փնտրելը նշանակում է պառակտել ազգին ու այս ծանր վիճակում հանել իրար դեմ։ 

Պատերազմի թեժ փուլում վախկոտությունից ու դավաճանությունից խոսելը վախկոտության ու դավաճանության նշան է։

ԼՂ-ի իրադարձությունները ողբերգություն են։ Կոչ ենք անում դադարեցնել կրակը: Դա պետք է անել հնարավորինս արագ։

Մոսկվան մտահոգված է ԼՂ-ի շուրջ լարվածության աճով: Ռուսաստանի համար տարածաշրջանում նոր պատերազմն անընդունելի է: 

Մեր բանակն այժմ շատ ծանր գնով խմբագրում է քաղաքական ղեկավարության կոպտագույն սխալները։ Բոլորս, հետևաբար, բանակի հետ ենք։

Այսօր վճռվում է ոչ միայն բոլորիս, այլ տարածաշրջանի ճակատագիրը։

Արցախի միջազգային ճանաչումը տարածաշրջանում խաղաղության և անվտանգության վերականգնման միակ գործող մեխանիզմն է։