Հայաստանում ամենապրեստիժնի և եկամտաբեր մասնագիտություններից մեկը «թունդ ընդդիմադիր» լինելն է:

«Թունդ ընդդիմադիր» լինելու համար շատ խելք պետք չէ: Պետք է ընդամենը բնածին խելագար լինել կամ Բ26-ի հաճախորդ: Իսկ եթե համ խելագար ես, համ էլ հաճախորդ, ապա ոչ թե «թունդ», այլ «թնդագույն ընդդիմադիր» ես:

Բազմաչարչար ընթերցողը կարող է հետաքրքրվել, թե ինչպես կարելի է տարբերալ «թունդ ընդդիմադիր» գործչին շարքային «ընդդիմադիրներից»:

Թեև բազմաթիվ առիթներ եղել են, և բազմիցս բացատրություններ ու մեթոդական ցուցումներ ներկայացրել ենք, բայց չենք ալարի ու նորից կբնութագրենք «թունդ ընդդիմադիր» գործիչների հիմնական հատկանիշները:

Սրանք չափից դուրս «սկզբունքային» են: Սերժ Սարգսյանին հայհոյում են, բայց, միևնույն ժամանակ, դեմ են լինում իշխանափոխության բոլոր սխեմաներին:

«Թունդ ընդդիմադիրը» նաև «գաղափարական մարտիկի» հագուկապ ունի: Որպես կանոն՝ «արևմտամետ» է կամ մոլի ռուսատյաց: «Մետության» տակ նա թաքցնում է իր սերժամետությունը կամ ախմախամետությունը:

«Թունդ ընդդիմադիր» լինելու համար պետք է պարբերաբար խոսել «մարտի 1»-ից և «մարտի 1»-ի թիվ մեկ ու միակ շահառուին պաշտպանել իր ընդդիմախոսներից:

«Թունդ ընդդիմադիրն» աշխատում է սերժսարգսյանական համակարգում, բայց ժամը 18:00-ից հետո դառնում է հեղափոխական:

«Թունդ ընդդիմադիր» գործչին չեն իջեցնում «անկախ» լրատվամիջոցների էջերից, որպեսզի այդ բազմակի օգտագործման դիշովկեն քննադատի Սերժ Սարգսյանի դեմ ձևավորված, ձևավորվող և ձևավորվելիք դաշինքներին:

«Թունդ ընդդիմադիրները» նաև «հայրենասեր» լինելու նեղ մասնագիտացում ունեն: Հանդիպում ենք նաև «կոսմոպոլիտ» անբարոյականի զավակների:

Տարբեր են «թունդ ընդդիմադիրները», և տարբեր ձևաչափերի մեջ են նրանք ընդգրկված, բայց նույնն է նրանց պատվիրատուն, և նույն ծրագրին են նրանք ծառայում:

Ինչպես անգլիացիները կասեին՝ պոռնիկներ են, սըր, պոռնիկնե՛ր:

Պետրոս Ալեքսանյան