«Ալիևի ուշացած, բայց «ուժգին» պատասխանը Փաշինյանին՝ Պուտինի մոտից»։

Փաշինյանական ինչ-որ խունվեյբիններ գնում են «Հայելի» ակումբի վրա հարձակվում, թե բա «ո՞նց եք համարձակվում մեր վարչապետի դեմ բան գրեք»։

Խոխմեն էն է, որ բուն հոդվածը (որը մեր մեջ ասած եսիմ ինչ հոդված չի) վարչապետի դեմ չի․ այն դեռ մի բան էլ Ալիևին է հեգնում և՛ վերնագրում, և՛ տեքստում։ Թե բա «նա փորձում է ցույց տալ, որ Մոսկվան կիսում է Բաքվի տեսակետը»։ Բայց դե խունվեյբինների մտավոր ունակությունները նման բարդ մատերիաներ ընկալելու համար չեն։ Ուղեղը նրանց տրված է միայն հարձակվելու, ջարդելու, վանդալիզմ անելու համար։

Բայց սա մի կողմ։ Իրականում «Հայելու» հոդվածն ամենակռիսականն էլ լիներ, դա էական չէր լինի։ Որովհետև խնդիրն այլ է․ սա պիտի ազդանշան լինի բոլոր ԶԼՄ-ներին, որ վաղը խունվեյբինների կամ ՀՔԾ քննիչների հրոսակախմբերը իրենց դուռն են ջարդելու։

Ոչ մի ԶԼՄ, ոչ մի գրող-հրապարակախոս ու ինտելեկտուալ աշխատանքի այլ մարտիկ չի պլստալու։ Անգամ էն «կազյոլ-պրովոկատորները», որոնք էսօր փորձում են բոլորին հանգստացնել, թե «սաղ լավ ա լինելու»։ Իրանք էլ են փուռը գնալու, ուղղակի ամենավերջում։

Ու հա, Սահմանադրական դատարանն իսկապես այս ամենի ճանապարհին պետական ինստիտուտների թվում վերջին բաստիոնն Է։

Վահագն Մխոյանի ֆեյբուքյան էջից