Սովետական տարիներին մի մանկապատանեկան գիտաֆանտաստիկ ֆիլմ կար` «Մոսկվա-Կասիոպեա»: Կասիոպեա մոլորակում ռոբոտները սխալ հասկանալով մարդկանց երջանկության, երջանիկ լինելու ցանկության իմաստը՝ մոլորակի բնակիչներին հատուկ հաբեր են տալիս, որի հետևանքով նրանք հայտնվում են ապուշ երջանիկի կարգավիճակում, առանց մտածելու, զգալու, առանց իրական կյանքով ապրելու…

Ինձ մոտ տպավորություն է, որ երկու տարի է՝ ՀՀ քաղաքացիների մի որոշակի հատված, կարծես, Կասիոպեայում լինի, ու այդ հաբերի ազդեցության տակ, իրականությունից կտրված ու երևակայական կյանքով ապրող՝ ապուշ երջանիկի կարգավիճակում...

Ռոբերտ Մելքոնյանի ֆեյսբուքյան էջից