Ժամանակակից բռնապետի (Նիկոլի) պարադոքսն այն է, որ նա պետք է ստեղծի զանգվածային աջակցության պատրանք՝ միաժամանակ բնակչության որոշակի խավին դարձնելով ազգի «ահաբեկված» բանտարկյալներ:

Նիկոլի ճանապարհը դեպրեսիվորեն կանխատեսելի է: Իշխանությունը գողանալուց հետո խնդիրն այն պահելն է: Յուրաքանչյուրը, ով կարող է ստեղծել առանձին էներգաբլոկ, պետք է հարվածի ենթարկվի: Վերացնել մրցակիցներին, տիրել ուժի և վախի միջոցով: Բոլորին պահեք ոտքի վրա `պատահական «մահապատիժներով», քաղաքականության անկանխատեսելի փոփոխություններով և երևակայական հասարակական խոշտանգումներով: Մինչ այժմ՝ այնքան պատմական: Դա կարող էր լինել շեքսպիրյան ներկայացում:

Այն, ինչն առանձնացնում է ժամանակակից նիկոլյան բռնակալությունը՝ անհատականության պաշտամունքն է: Տեղեկատվական տարածքի ամբողջական վերահսկողությունը պահում է «ժամանակակից» Նիկոլին:

Նա պետք է հաստատի ամենակարողություն: «Աստծու նման նա ձեզ պահպանում է ամեն անկյունից, ունի կախարդական փայտիկներ»:

Արշակ Սարգսյանի ֆեյսբուքյան էջից