Մի բան ասեմ էլի, չնայած կորող է շատ կոպիտ հնչի։ Այ 1918-1920 թվերին էլ նույն բարդակն է եղել, ավելի վատ։

Պետականություն չի եղել դուզ-դուրան, ժողովուրդն էլ ուղակի հոգնել էր էդ բարդակից։ Ու դրա համար, երբ մի կողմից թուրքը, մյուս կողմից ռուսը մտան Հայաստան, բնակչությունը ընդամենը խուճապահար չգիտեր, թե դրանցից ում սկուտեղի վրա հանձնի իշխանությունը։ Հոգնել էր բոլորից, դրա համար էլ շարքային մարդը ոչ պետականություն պաշտպանեց, ոչ էլ իր իշխանությանը։

Մարդիկ սովորություն չունեն պաշտպանելու այն, ինչը իրենց ոչինչ չի տալիս։ Հիմա ողջ խնդիրը նրանում է, որ Հայաստանը նորից գնում է այդ բարդակին...

Արգիշտի Կիվիրյանի ֆեյսբուքյան էջից