Շուրջ երկու տարի է, ինչ «հետհեղափոխական» Հայաստանում տեղի է ունենում ներքաղաքական միմյանց հակասող գործընթացներ, ինչը իշխանական թևի ներկայացուցիչները խնամքով փորձում են թաքցնել ժողովրդավարության քողի տակ: Քաղաքական համակարգը դադարել է վաղուց գործել իր կառուցվածքային մակարդակով, քաղաքական ինստիտուտները, մշակույթը և գիտակցությունը իսպառ վերացել է:Խորհրդարանում տիրող անառողջ մթնոլորտը ստիպում է միայն մեկ փաստ արձանագրել, որ այստեղ չկա ռեալ ընդդիմություն այլ կան պատգամավորներ ովքեր փորձում են ապակողմնորոշել հասարակությանը, ձևանալով ընդդիմադիր ուժ, փորձում են արհեստականորեն իրենց ելույթներով հանդես գալ ի շահ ժողովրդի: Իշխանության վարած թերի արտաքին քաղաքականությունը, միմյանց հետևանք է թույլ տրված սխալների: Թե՛ երկրի վարչապետը, թե՛ ողջ իշխանական թիմը անձնական շահը գերագնահատեց պետական շահից: Այս երկու տարիների ընթացքում այնքան բան կորցրեցինք, որ նույնիսկ անհնար կլիներ կորցնել քսան տարում: Ի՞նչ ունենք այսօր և ի՞նչ երեսով ենք նայում աշխարհի երեսին, երբ սեփական երկրումդ դատում են ազգային հերոսին՝ նսեմացնելով ազգային արժեքները, երբ ազգային ժողովում վերջին անդաստիեարակ դեռահասների նման անձնական հաշիվներ են պարզում և վերջապես առաջարկում են Արցախի հարցը լուծել փուլային տարբերակով:
Մի պահ կա՛նգ առեք և սթափվեք, գիտակցե'ք մենք կորցնում ենք այն ինչ նվաճել ենք արյան ու մահվան գնով:

Շուշաննա Բունիաթյանի ֆեյսբուքյան էջից