Կորոնավիրուսի դեմ պայքարի ձախողումը
Քաղաքական ընդդիմախոսների ակնհայտ քաղաքական հետապնդումները
Որևէ քննադատության բացառումը և պիտակավորումը
Տնտեսական խոստացված հրաշքի ողջ սնանկությունը
Դատական համակարգի ավիրումը
Հասարակական մթնոլորտի մշտական չնվազող լարվածությունը
Քաղաքական և հասարակական էթիկայի ոչնչացումը, փողոցային պրիմիտիվ ժարգոնի ֆետիշացումը և համատարած օգտագործումը հանրային կյանքում
Ծխախոտի ու ադամանդների չհերքված մաքսանենգությունը
Համակարգային կոռուպցիայի մասին մշտական հաղորդվող ու չհերքվող լուրերը
Արտաքին քաղաքական ֆիասկոն բոլոր ուղղություններով
Ամենակարևորը՝ անորոշությունը Արցախի հիմնահարցի շուրջ

Եվ սա այն Հայաստանում, որն արդեն պետք է երջանիկ լիներ, ինչպես հռչակվել էր հանրահավաքներում։

Ես երևի սխալ եմ ընկալում «երջանիկ» և «երջանկություն» բառերը։

Տիգրան Աթանեսյանի ֆեյսբուքյան էջից