Եթե նախկինում արտակարգ դրության ռեժիմի ժամկետը երկարաձգելու մեջ հնարավոր էր իմաստ տեսնել, ապա այն բանից հետո, երբ երկրի քաղաքական իշխանության կրողների կողմից հստակ ազդակներ եղան առ այն, որ տոտալ լոքդաունի վերադարձ չի լինի, այստեղից արդեն կարելի է եզրակացնել, որ արտակարգ դրությունը վերածվել է քաղաքական պայքարի գործիքի, որով իշխանությունը փորձում է փողոցային պայքար տույլ չտալ։

Իրենց տեսակետից դա տրամաբանական է, քանի որ իշխանությունն այսօր կանգուն է դեռ այն գաղափարի շնորհիվ, որ «փողոցն իրենցն է», իսկ եթե հիմա արագ ձևավորվի այլընտրանքային փողոց, ապա գրեթե վերջին «իշխանական բաստիոնը» կընկնի։

Բենիամին Մաթևոսյանի ֆեյսբուքյան էջից