Ռեպրեսիաները հատուկ են վախկոտ ղեկավարներին, դա ակսիոմա է:
Եվ ուրեմն, ինչից է վախենում Նիկոլ Փաշինյանը:

Նա վախենում է քննադատական հոդվածներից, քանի որ ինքը տասնամյակներ շարունակ գրել է այդպիսի հոդվածներ, ընդ որում` բավականին ցածրորակ:

Նա վախենում է ցուցարարների կողմից փողոց փակելուց, քանի որ ինքը մարդկանց դրդում էր փողոց փակել, որպեսզի գա իշխանության /մոտենա լափամանին/:

Նա վախենում է դագաղներից, քանի որ իր ղեկավարած թույնի ու թարախի «հեղափոխության» ժամանակ իր կողմնակիցները դագաղներ էին շարում կենդանի մարդկանց տների մոտ:

Ինչ որ արել է` բումերանգի էֆֆեկտով հետ է գալու իրեն և իր ընտանիքին: Ինչու եմ ասում ընտանիքին: Որովհետև ինքը այնքան ընկած էակ է, այնքան ստոր, որ Հայաստանի պատմության մեջ առաջին անգամ ինքը շրջանառության մեջւ դրեց մարդկանց երեխաներին հայհոյելու արատավոր պրակտիկան:

Ընտանիքին չեն դիպչում նույնիկ հանցագործները: Իսկ Նիկոլ Փաշինյանը սրբություն չունի, Աստված չունի, խիղճ չունի:

Այսքան ցավ ու նեղություն, որ նա բերեց այս ազգին, այսքան սուտ ու կեղծիք, որ նա փաթաթեց քաղաքականապես նեղ գիտակցություն ունեցող լայն մասսաների պարանոցին` խոստանալով դրախտ, հանդիսանալով դժոխքի մունետիկ, այդ ամենը նրան չի ներվելու:

Նարե Գրիգորյանի ֆեյսբուքյան էջից