Կարծիք

08.12.2013 19:40


Կիմա Եղիազարյան.

Կիմա Եղիազարյան.

Դժվար է մի երկու բառով բնորոշել նրան: «Չի բռնվում» այդ տեսակը: Բարդ է:

Զարմացած, միաժամանակ վերացած հայացք, աչքերն արտահայտիչ չեն, բայց ինչպիսի՜ սրատեսություն։ Արտաքին գրավչությունից զուրկ Է (նկատի ունեմ սուտ գրաֆոմանի տեսք չունի կամ չի ընդունում), բայց որպիսի՜ խորաթափանց էություն...
Գրական բորբոսնած տան տանիքի տակ հազվադեպ կտեսնես նրան:
Մեկուսի գրող է, ինչպես բոլոր տաղանդավոր մարդիկ: Հեռու է գրամոլների ու գրական սնոբների՝ գետնաքարշ դավերով ու բամբասանքներով սնվող գարշելի երամից:
Նրա քաղաքացիական կեցվածքը հիացնում է:

Մենք չափազանցություններից վախենում ենք, բայց չեմ կարող չասել, որ օրինակ նրա «Երրորդ որդին» փոքրիկ պատմվածքը մարկեսյան գրչին հավասարազոր գործ է, մոգական ռեալիզմի փայլուն նմուշ:

Ծնունդդ շնորհավո՛ր, սիրելի, սիրելի, սիրելի ԼԵՎՈՆ ԽԵՉՈՅԱՆ...

Աղբյուրը՝ https://www.facebook.com/kima.yeghiazaryan

Այս խորագրի վերջին նյութերը