ՀՀ նախկին վարչապետ Տիգրան Սարգսյանը հիմա էլ Բորիս Պաստեռնակի «Համլետ» բանաստեղծությունն է տեղադրել ֆեյսբուքյան իր էջում։

Прислонясь к дверному косяку,

Я ловлю в далеком отголоске,

Что случится на моем веку.

На меня наставлен сумрак ночи

Тысячью биноклей на оси.

Если только можно, Aвва Oтче,

Чашу эту мимо пронеси.

Я люблю Твой замысел упрямый

И играть согласен эту роль.

Но сейчас идет другая драма,

И на этот раз меня уволь.

Но продуман распорядок действий,

И неотвратим конец пути.

Я один, все тонет в фарисействе.

Հենված ահա դռան կողափայտին՝
Հեռու արձագանքում ես կկարդամ,
Թե ինչ գիր է գրված իմ ճակատին:

Ինձ է նշան բռնել խավարն անծայր՝
Դիտակների շարքով բյուրաչքանի,
Թե կարող ես միայն, ո՛վ Աբբա Հայր,
Այս գավաթը հեռու տար ինձանից:

Եւ սիրում եմ ես քո հղացքն համառ,
Համաձայն եմ խաղալ դերն այդ, սակայն
Ուրիշ դրամա է բեմում հիմա,
Ազատի՛ր ինձ, փրկի՛ր եւ ա՛յս անգամ:

Որոշյալ է բայց կարգն արարվածի,
Եւ անբեկանելի՝ ավարտն ուղու:
Ես մենակ եմ, շուրջս՝ փարիսեցիք: