Կարծիք

30.04.2014 16:42


Տաթևիկ Պողպատյան

Տաթևիկ  Պողպատյան

Երեկ տեղի ունեցած խորհրդարանական քվեարկությունը փաստեց այն պնդումը, որ քաղաքական գործընթացների հաջողության հիմնական գրավականը քաղաքական քայլերը ճիշտ ժամանակին իրագործելն է, այսինքն՝ ո՛չ արհեստականորեն արագացնելը, ոչ էլ ուշացնելը:

Ոչիշխանական քաղաքական ուժերի միասնության և հետագա ճշգրիտ քաղաքական հաշվարկի արդյունքում Սերժ Սարգսյանը հայտնվեց մի անկարող վիճակում, ինչը վկայում էր իշխանության վերջնական կորստի վտանգի մասին, որից խուսափելու համար նա «մատաղ» արեց տխրահռչակ վարչապետ Տիգրան Սարգսյանին: Այս ամենի տրամաբանական շարունակությունը պետք է լիներ ոչիշխանական ուժերի կողմից ռեժիմի վրա գործադրած ճնշման կտրուկ ուժգնացումը, ինչը կարելի էր անել միայն մեկ տարբերակով՝ քաղաքական գործընթացները տեղափոխել հրապարակ և առավել հանրայնացնել:

Փաստ է, որ Սերժ Սարգսյանը գնում է զիջման միայն այն դեպքում, երբ զգում է սեփական իշխանության կորստի սպառնալիք: Այդ սպառնալիքներից Ազատիչի համար ամենավտանգավորը ընդդիմադիր՝ չվերահսկվող, քաղաքական տեքստ պարունակող միասնական հրապարակի ձևավորումն է, հետևաբար, հենց դրա համար է նա իր պաշտոնավարման ամբողջ ընթացքում մի դեպքում փորձում ստեղծել այլընտրանքային ՝ վերահսկվող հրապարակ, ինչի չհաջողման դեպքում նա քաղաքական գործընթացները տեղափոխում է ինտրիգային, հասարակության աչքից հեռու՝ կուլիսային դաշտ, որտեղ իրեն զգում է՝ ինչպես ձուկը ջրում:

Հովիկ Աբրահամյանի ձեռնարկած «համաժողովրդական միասնություն» շոու-ծրագիրը ասվածի վառ ապացույցն է:

Ուստի Սերժ Սարգսյանի ռեժիմի դեմ հասարակական՝ հրապարակային ճնշման հապաղումը աշխատում է միմիայն հօգուտ Ազատիչի, ինչի պտուղները մենք արդեն տեսնում ենք: Հետևաբար, ոչիշխանական քաղաքական ուժերի և հասարակության թիվ մեկ խնդիրն այսօր պետք է լինի միասնական հրապարակի ձևավորումը, ինչը կավետի Սերժ Սարգսյանի հակապետական բռնապետության վերջնական հեռացումը Հայաստանի Հանրապետության իշխանությունից:

Աղբյուրը՝ https://www.facebook.com/pogp.tatev?fref=ts

Այս խորագրի վերջին նյութերը