Քաղաքը իրար միս ա ուտում փողոցում, խանութներում: Մարդու տնից դուրս գալը չի գալիս. էս ինչ խաբել են խաբել մարդկանց, որ սեղան չգցելը, խանութների «զալեժ» ապրանքը չսրբել-տանելը խայտառակություն ա: Հետո էլ կասենք՝ կապիտալիզմը սպառում ա իրան: Տես՝ ոնց ա խորքային համոզմունք առաջացրել, որ ավել արտադրված ապրանքը պետք ա մարդկանց տանը փչանա, այլ ոչ թե արտադրողի կամ վաճառողի խանութի պահեստներում :))

Հ.Գ. Հա, մի բան էլ... Սեղանի բացակայությունը կամ առատությունը հարգանք-պատվի հետ կապ չունի: Փորձված բան ա։ Եթե փորձեք, հունվարի 1-ին դրանում կարող եք համոզվել:))

Սուրեն Սահակյանի ֆեյսբուքյան էջից