Այ թե ի՞նչ կլինի, երբ այս պրպտումն իրականացնող կապիկներին մենք ստուգենք, կպարզվի, թե իրակում ով են, ումից ու ինչ միլիոններ են տարել:

Ստուգվել է բառացիորեն ամեն ինչ՝ բենզինի չեկերը, գործուղումները, պրեմիաները, վերանորոգումները ու ոչինչ չեն գտել։

Նիկոլի կառավարությունը, 2 տոկոսով կրճատելով ռազմական ծախսերը, արտաքին պարտքը 600.000.000$-ով ավելացրել է։

Վարազդատ թագավորի մասին պատմող անիմացիոն մուլտֆիլմը չի ստանում ֆինանսավորում, բայց տռանսգենդերի մասին պատմող ֆիլմը ստանում է:

Եթե թշնամին գրավեր մեր երկիրը, իր կողմից մեր երկրի ու ժողովրդի դեմ իրականացվող բազում հանցագործություններից մեկն էլ այն կլիներ, որ կփակեր որբանոցներն ու ծերանոցները։

Բովանդակային կռուտիտները «Лёлик и Болик» մուլտֆիլմի մակարդակի են։ Արցախի հարցում ստեղծված պայթյունավտանգ շիլաշփոթի մեղավորը Նիկոլն է։

Ոճրագործությունից հետո երկրի նախագահին հենց այդ նույն անձի մտերիմները ներկայացրել էին 4 կարևորագույն պաշտոններում իրենց մարդկանց նշանակելու պահանջ։

Հեղափոխական վարչապետը հայատարարեց, որ բյուջե 2020-ից դրված է ոչ թե թռիչքային ու հեղափոխական, այլ պահպանողական կանխատեսում:

Ցանկացած երկրում, բացի հրապարակային գործող ինստիտուտներից, գործում են նաև զուգահեռ ավելի փոքր կառավարման օղակներ, որպեսզի երկրի կառավարելիությունը չխաթարվի:

Բացահայտումների շղթայից գալիս ենք այդ եզրակացության։ Հիմա նրանք ինչո՞վ են զբաղված։

Ապրիլյան պատերազմը որպես դրոշակ օգտագործող գործակալական ցանցն ի վերջո կապիտուլյացիայի ենթարկեց Հայաստանը:

Համակողմանի, առարկայական քննության դեպքում այսօր մենք կունենայինք բոլորովին այլ պատկեր:

Փաշինյանը կամ պետք է շտկի իր կասկածելի արտաքին քաղաքական ուղեգիծը, կամ էլ առերեսվի այն իրողությանը, որ ինքը կամա թե ակամա, երկիրը տանում է հնարավոր նոր փորձությունների։

«Մարտի 1–ը» ու «հոկտեմբերի 27»–ն այն ականներն են, որոնց վրա դրսի ուժերն իրենց 5–րդ շարասյան միջոցով փորձում են պայթեցնել Հայաստանն ու Արցախը։

Հեղափոխությունից հետո Տրոցկին և իր կողմնակիցները միտինգներ էին անում և դատապարտում ամերիկյան իմպերիալիստների լրտեսներին՝ իրենց մրցակիցներին։

Հիմա մեզ մոտ նոր Նաիրի է հայտնվել։ Օրակարգային հարցը պետք է լինի կանգնեցնել «նոր» Հայաստանի նոր նաիրիներին՝ հին Հայաստանին չվերադառնալու համար։ Հայաստանին այլընտրանք է պետք։

Այսօր ունենք մի այնպիսի իշխանություն, որի օրոք Նաիրի Հունանյանը ազատ արձակվելու հույսեր է փայփայում:

Ներկա իշխանությունների ստանդարտներով՝ դրսում արտասահմանցիներից ցանկացած ճնշման տակ կզելը լրիվ նորմալ է։