Հաղորդումն սկսվել է Հայաստանի Հանրապետության հիմնով։

Ես եմ Հայաստանի Հանրապետությունը:

Զատուլինին հանդիպելն այս ամենի համատեքստում շատ կարևոր էր։ Դա ուղերձ էր այն մասին, որ Հայաստանը Նիկոլ Փաշինյանը չէ։

Քննարկում քաղաքագետներ Երվանդ Բոզոյանի և Ստեփան Դանիելյանի հետ։

Աննա Վարդապետյանը իր ծառայողական առօրյայում մինչ օրս առաջնորդվում է այս պարագայում իրավազուրկ նախկին գլխավոր դատախազ՝ Արթուր Դավթյանի հրամանով:

Այդ ներդրումների գլխավոր նպատակը, Հայաստանն առավելապես թուլացնելն է և Ադրբեջանն ուժեղացնելը, որպեսզի իրենք այդ երկրի միջոցով հոգան իրենց կարիքները:

Իսհակը զոհերին վերաբերվել է ստրուկների պես, իսկ որոշներին վաճառել է ԻՊ գրոհայիններին՝ իմանալով, որ նրանք ենթարկվել են մահվան կամ դաժան սեռական բռնության:

Աղոթեք նրանց հոգու հանգստության համար։

Ինչո՞ւ են սկսել պետական հիմնարկներում Ադրբեջանի ու Թուրքիայի ժամանակը ցույց տալ․ գուցե ուզում են ասել, որ Հաաստանի կառավարությունը զավթված է այդ երկրների կողմի՞ց։

Տեր իմ, անվտանգ ու կանգուն պահիր Հայաստանի Հանրապետությունը, ժողով ու անփորձանք պահիր մեր ժողովրդին։

Դատարանի որոշումը չի կատարվում։

Պետք է կռիվ տալ արցախահայության` իր տուն վերադառնալու իրավունքի հարցը միջազգային հարթակներում օրակարգային դարձնելու համար։

Ո՞վ կամ ի՞նչն է վտանգում ՀՀ անվտանգությանն ու տարածքային ամբողջականությանը։

Այս ամենը ցույց է տալիս, թե ինչ աստիճանի է խեղաթյուրված, ներկայիս այսպես կոչված արևմտյան արժեքները։

Խոհափիլիսոփայական ելույթների հեղինակը, բնական է, ոչ ոքի առջև որևէ պատասխանատվություն ու պարտավորություն չունի, բոլորը մեղավոր են ամեն ինչում, բացի իրենից, սակայն մենք ինչ ենք մտածում, դա է խնդիրը։

Ինչու՞ ժամանակին և բարեխղճորեն չեք կատարում ձեր պարտականությունները։

Արցախի հայաթափման տարելիցի առիթով, ինչ խոսք, հրաշալի նվեր էր...:

Էլի խոսել է՝ նույն ոճի մեջ․ այս մարդը կատարելագործվում է ելույթից ելույթ։