Դերենիկ Մալխասյան. «Պատկերացնենք, թե ինչ կստացվի, եթե ՀՀ քաղաքացիներին ոչինչ չխոչընդոտի ընտրությունների ժամանակ վարվել այնպես, ինչպես մտածում են, և քվեարկության միջոցով ցույց տան իրենց վերաբերմունքը Սերժ և Տիգրան Սարգսյանների նկատմամբ»։

Վարդան Մխիթարյան. «Երկրին օդի ու ջրի նման անհրաժեշտ են փոփոխություններ, որ ոստիկանության ղեկավարը զբաղվի իր բուն գործով և ոչ թե մարդկանց հավաքագրի ՀՀԿ-ի համար, որ վարչապետը «Հայկական աշխարհ» կառուցելու փոխարեն զբաղվի իր գործով, իսկ նախագահն էլ այնքան իրատես լինի, որ չհրապուրվի Քադաֆիի անցած ուղով»։

Գեղամ Նազարյան. «Առաջիկա ընտրությունները հրաշալի առիթ են վիճակն արմատապես փոխելու համար»։

Հարութ Սասունյան. «Այժմ Ֆրանսիական հասարակությունը կանգնած է մի օտար պետության կողմից իրենց ներքին գործերին միջամտելու մեկ նոր ակներև փորձի առաջ»։

Վարդան Մխիթարյան. «Խորհրդարանական ընտրություններով նոր Հայաստանի կառուցումը բավական իրատեսական է թվում, մնում է, որ քաղաքական առողջ ուժերն ավելի ակտիվ լինեն եւ ավելի պարզ եւ հասկանալի լեզվով խոսեն ընտրողների հետ:»

Դերենիկ Մալխասյան. «Եթե բարձրագույն ուսումնական հաստատություններում կոռուպցիան և կաշառակերությունն այդքան արմատավորված են, ապա մեղավորը ոչ թե առանձին դեկաններն ու դասախոսներն են, այլ հովանավորվող կոռուպցիոն բուրգը»։

Վարդան Մխիթարյան. «Միայն այն փաստը, որ ՀՀԿ–ից են Սերժ Սարգսյանը և Տիգրան Սարգսյանը (չհաշված՝ ՀՀԿ շտաբի պետի անկուսակցական տեղակալին, իհարկե) արդեն բավական է, որ այդ կուսակցության վարկանիշը ցածր լինի»։

Գեղամ Նազարյան. «Ազգային Ժողովի ընտրությունները մեր երկրում երբեք այսքան չեն կարեւորվել»։

Հայկ Ալեքսանյան. «Կարծես մի հոծ գիծ տարված լինի պետության ղեկավարների և հասարակ քաղաքացու միջև»։

Վարդան Մխիթարյան. «Նրանք ովքեր կփորձեն կեղծել ընտրությունները, կհայտնվեն վարչապետի սիրած կոտրած տաշտակի առաջ»։

Գեղամ Նազարյան. «Ժամանակները փոխվել են։ Քաղաքական դաշտում ստեղծվել է «կոնսենսուս մինուս մեկ» վիճակ»։

Էդիկ Անդրեասյան. «...ինչ վերաբերում է հարյուր տոկոսանոց համամասնական ընտրակարգին անցնելուն, ապա նման մի ընտրությունից հետո իշխող կուսակցությունը շատ արագ կհասկանա, որ մեծամասնական ընտրակարգի մեջ չէ իր փրկությունը»։

Արամ Ենոքյան. «Թերևս, սա իրոք միակ, ընդ որում` վաղուց արդեն հասունացած բացառիկ գերակա հանրային շահն է, որի իրագործմամբ շահագրգիռ է ժողովրդի ճնշող մեծամասնությունը (բացառությամբ, իհարկե, այդ կուսակցության ղեկավարության և նրանց խոջա-ուժային սակավաթիվ հենարանների)»:

Վարդան Մխիթարյան. «ՀՀԿ շտաբին չափից ավելի մոտ կանգնած «ցայտաղբյուրի» վերջին հայտարարությունն այն մասին, թե ՀՀԿ-ն ծրագրում է միայնակ բացարձակ մեծամասնություն կազմել խորհրդարանում, վկայում է հենց այն մասին, որ վարչախումբը ետ չի կանգնել իր մտադրությունից ու ոչինչ չի հասկացել»։

Շավարշ Շահբազյան. «Ու իմացեք՝ Հայը չպետք է ապրի շվայտ ու աշխարհիկ կյանքով, մյուս հային շահագործելու, թալանելու, սեփականությունը ձեռքից գողանալու, նվաստացնելու գնով»։

Գեղամ Նազարյան. «Վստահ եմ, որ Մուբարաքը եւ Քադաֆին նույնպես հաշվի չէին նստել գիտության զարգացման հետեւանքների հետ: Հաշվի չէին առել եւ ավելի քան ծանր պարտություն կրեցին: Հիմա նույն իրավիճակն է Հայաստանում»։

Վարդան Մխիթարյան. «Հիմա մենք արդեն ունենք էթիկայի հանձնաժողով: Այսպիսով, կարող ենք արձանագրել, որ այսուհետ Սյունիքի մարզպետը կին գործարարներին ավելի նուրբ կապտակի, իսկ կաշառակերներն էլ կաշառքը վերցնելուց կպահպանեն էթիկայի կանոնները եւ անպայման գրավոր ու բանավոր շնորհակալություն կհայտնեն»։

Դերենիկ Մալխասյան. «ՀՀԿ-ն և նրա առաջնորդ Սերժ Սարգսյանն ատամներով պաշտպանում են մեծամասնական ընտրակարգը, որովհետև նրանք մեզանից էլ ստույգ տեղեկատվություն ունեն, որ իշխող վարչակազմի վարկանիշը խայտառակ ցածր է, և այդ վարկանիշով համամասնական կարգով ընտրության գնալը կնշանակի տապալում»։