Թուրքն իմ թշնամին է, թշնամուս բարեկամը եւս իմ թշնամին է, իսկ այս թերմացքները թուրքի բարեկամ չեն, այլ թուրքի հարճ։

Ադրբեջանի ու Թուրքիայի պլաններում չկա անկախ ու բարգավաճող Հայաստանի գոյություն, նրանք չեն բավարարվելու Արցախով, հաջորդ քայլով պահանջելու են Սյունիքը:

2018թ․ Նիկոլ Փաշինյանի իշխանության գալու հիմնական նպատակը Արցախի հանձնում էր Ադրբեջանին:

Սա որևէ ուժի պայքար չէ, հայրենիքի լինել-չլինելու պայքար է, առաջիկայում կլինեն կոնկրետ քայլեր։

Փաշինյանը դա փորձում է հիմնավորել ժողովրդին կեղծ երկընտրանքի առաջ կանգնեցնելով, թե կա՛մ մենք պետք է հանձնենք Արցախը՝ 117 հազար հայի հետ միասին, կա՛մ մենք կկորցնենք Հայաստանը:

Եթե բռնատիրական երկրում չապրեինք, Փաշինյանի ինքնախոստովանությունից հետո իրավապահ մարմինները պետք է անհապաղ գործեին։

Նիկոլ Փաշինյանը հիմա ժողովրդին ու պետությանը կանգնեցրել է փաստի առաջ ու ասում է, որ պետք է ընտրեք վատի ու վաթարագույնի միջև:

Շավարշ Գևորգյանի հյուրն է հասարակական գործիչ Հռիփսիմե Առաքելյանը։

Թմբիրից դուրս գալու ազդակը պետք է տրվի։

Իրենք Հայաստանին ու Արցախին առաջարկում են մեռելային հեռանկար՝ «Հանգչիր խաղաղությամբ» ծրագրի շրջանակներում։

Որպես հանրահավաքի ամփոփում ընդունվելու է փաստաթուղթ՝ Հայաստանի կարմիր գծերով։

Նա անդրադառնում է ապրիլի 5-ին սպասվող հանրահավաքի և այլ հարցերի շուրջ։

Ի՞նչ են պայմանավորվելու Բրյուսելում ՀՀ վարչապետ կոչեցյալն ու Բաքվի բռնապետը, գուցե արդեն ուշ լինի մինչև ապրիլի 6-ը։

Խաղաղապահները չեն կարող հայկական բանակի ֆունկցիա կատարել։

Գործող իշխանությունները բոլոր ոլորտներում տապալվել են, լինի դա «խաղաղության դարաշրջանի» բացում, դեմոկրատիայի կառուցում, անգամ ասֆալտ անելու:

Ի՞նչ խաղաղության պայմանագրի մասին է խոսքը, երբ ակնհայտ է, որ Ադրբեջանը չի ցանկանում գոնե ինչ-որ հարցեր խաղաղ ճանապարհով լուծել:

Հեռահար նպատակն Արցախի հայաթափումն է, և այն սադրանքները, որոնք իրականացվում են Արցախի նկատմամբ, վկայում են, որ Ադրբեջանն անտեսում է ոչ միայն ՀՀ իշխանությանը, այլև ռուսական խաղաղապահ առաքելությանը։

Ռուս խաղաղապահներին իշխանության մեղադրանքներն անհասկանալի են.