Բոլորի մոտ դրական հիշվող Էդոն, ասում են, լրիվ փոխվել էր վերջին շրջանում, հատկապես պատերազմի դաշտից վերադառնալուց հետո։

Կապիտուլյանտն իրո՞ք կարծում է, որ ռուսները վերահսկելու են Սոտք-Երասխ կամ Քարահունջ-Երասխ ճանապարհները։

Ավելի այս բոլոր «ձեռքբերումներով» հանդերձ քաղաքապետարանի ընտրություններից դեռ մեկ տարի առաջ, մոխրագույն կարդինալը, կուզեք դրամապանակը, «տասովկաներ» է տեսնում այստեղ-այնտեղ ոչ միայն հավակնելով ու գործելով որպես ապագա քաղաքապետ, այլև ինչպես իր շրջապատն արդեն տարածում որպես ապագա վարչապետ։

Աղետը միասին հաղթահարելը դառնում է բոլորիս ճակատագիրը։

Այստեղ գլխավորը հավատի ամրապնդումն է, հայրենասիրությունը, պրոֆեսիոնալիզմը և բոլոր տեսակի տականքներից հեռու մնալը ։

Լսեք ամբողջ խոսքը ու պատրաստվեք հաջորդ «կոմպրոմիսի» զոհը լինելու:

Հետոն ունի մեկ պատասխան. Հայաստանում Նիկոլի օկուպացիոն ռեժիմը պետք է հեռանա, որի համար է մեր դիմադրությունն ու պայքարը։

Էս անաստվածը, որ մի բան է ասում պետք է զգույշ ու զգոն լինել, այս արարածի ամեն մի ասածը սատանայի օգնությամբ իրականանում է, դրանում մենք այլևս կասկած չունենք:

Եվ մեր ժողովուրդը դեռ շարունակում է հանդուրժել այս համազգային ԱՂԵՏԸ:

Հետաքրքիր է, ի՞նչ են մտածում այս ամենի մասին իրենց քաղհասարակություն անվանողները։

Շարունակում են աջակցել մասնավոր ֆոնդերի կառավարիչներին և խիստ ռիսկային ու կասկածելի կազմակերպություններին։

Այս կառավարությունը պետք է հրաժարական տա, սակայն այդ պահանջը պետք է ձևակերպի հանրային կազմակերպված ճակատում։

Հերթը հասել է Փաշինյանի իշխանությանը և Տիգրան Ավինյանը, նույնիսկ չհասկանալով դա, փաստացի, ավետեց դրա մասին:

Սրանք բերում են աղետներ ու թաղում երկիրն ու ժողովրդին աղետի մեջ։

Հերիք է այս փոքր երկրին այսքան աղետ ու մահ։

Դրանից ուղիղ երկու տարի անց՝ պայթյունից հետո, նոր հաշվետություն է պահանջում, թե ինչքանով է կատարվել իր հանձնարարականը։

Այս հանրությունը չի կարող շարունակաբար անարդարության զոհ լինել:

Հայաստանն ու Արցախն ապրում են աղետից–աղետ ռեժիմի մեջ։