«Մեր հավակնություններն ու սպասելիքներն այսօր մենք չենք կարող բավարարել, և այդ պատճառով հնարավոր չի լինի ծրագրերն իրականացնել։ Այդ իսկ պատճառով գուցե զերծ մնանք ընտրություններին մասնակցելու ցանկացած ձևից»

«Սերժ Սարգսյանը նաև խախտեց այն ավանդույթը, որը ձևավորել էր Ռոբերտ Քոչարյանը՝ կապված նախագահի՝ խորհրդարանական ընտրություններին չմիջամտելու սկզբունքի հետ»

«Կարծում եմ՝ ճիշտ կլինի, որ ՀՀԿ նախընտրական ցուցակը գլխավորի կուսակցության ղեկավարը»։

«Հետխորհրդային երկրներից միայն Հայաստանն է ազգային տարածք հետ բերել»։

«...մնացածը Յուրա Մանուկյանի և այդ կուսակցության գործն է. ով ում հետ պետք է գնա, ինչպես կգնա, ինչ ձևաչափով, դա իրենց գործն է, մենք ոչ մի առարկություն չենք անի այս հարցով»:

«Ես 100%–անոց համամասնական ընտրակարգի անհրաժեշտության մասին գիտե՞ք երբ եմ ասել. շատ վաղուց։ Կգա մի օր, որ ԱԺ–ն կձևավորվի ամբողջությամբ համամասնական կարգով»։

«Անցյալի վերլուծության հարց չկա...Այն ժամանակ որոշ գործիչներ փորձում էին թվական գերակշռություն ունենալով՝ ինչ–որ բաներ խախտել»։

«Այսօր քաղաքական դաշտում կա կոնսենսուս մինուս մեկ։ Այդ մինուս մեկը ՀՀԿ–ն է։ Հարցն այն է, որ ցանկություն կա այդ 41 մանդատն ունենալ մինչև խորհրդարանական ընտրություններ»

««Պուտին» ակումբներ ստեղծվել են ոչ միայն Հայաստանում, այլ ԱՊՀ ողջ տարածաշրջանում։ Հայաստանն ընդամենն այդ տարածաշրջանից մեկն է։ Իսկ թե ինչու են մարդիկ այդքան շատ խառնվել իրար, զարմանալի է. բան ունեն ասելու, թող Պուտինին ասեն»։

«Ես երբեք չեմ օգտագործվել նախընտրական քարոզչությունում և չեմ էլ օգտագործվի։ Բայց ամեն մարդ ինքն է ընտրում՝ ինչպես է հասարակության առջև իր խղճին համապատասխան հանդես գալու»։

«Եթե Վրեժ Մարկոսյանն իրեն չկարողանա համոզել, ինքն իրեն չբացատրի՝ ինչն է պատճառն իր առաջադրվելու, ինձ համար դա անհասկանալի կլինի։ Եթե ինքն ինձ համոզի իմ չառաջադրվելու պատճառների մեջ, և ես առաջադրվեմ, ե՛ս կլինեմ անհասկանալի»։

Ոմանց անհեթեթ բացատրություններին` կապված սահմանադրական նորմերի ու այլ բաների հետ, որոնցից իրենք որևէ պատկերացում չունեն, չարժե անգամ անդրադառնալ:

«Մարգար Օհանյանն իրեն ինչո՞ւ մեղավոր չի ճանաչում, որովհետև ինքը բաշխման հետ որևէ առնչություն չի ունեցել՝ թե՛ առաջին գումարտակի բենզինի հետ, թե՛ երկրորդ գումարտակի»։

«ՀՀԿ–ն պարտավոր է բացատրություն տալ՝ ինչու։ Ինչո՞ւ, ունենալով նախագահ, խորհդարանում ճնշող մեծամասնություն, խորհրդարանի խոսնակ, վարչապետ և այլն, չի կարողանում իրականացնել իր նախընտրական ծրագիրը»։

«Հիմա ես ընդհանուր առմամբ ընկերական կուսակցության անդամ եմ։ Այդ կուսակցությունը եղել է և՛ կոմունիստների ժամանակ, և՛ հիմա, և՛ լինելու է, քանի հայ ժողովուրդը կա։ Այդ կուսակցությունն ազատ է, այնտեղ կարող են լինել և՛ ՀՀԿ–ի անդամը, և՛ ԲՀԿ–ի, և՛ ՀՅԴ–ի անդամները»։

«Այս պահին վտանգավոր է ծնելիության կրճատումը, ամուսնությունների կրճատումը և երիտասարդ տղամարդկանց արտագաղթը։ Մեր հարսնացուները փեսացու չունեն»։

«Պետք է մշակույթն իրական լինի, պետք է գիտության ճյուղերն իրապես զարգանան, ու բոլոր ոլորտները ոչ թե կեղծ, ուռճացված տարբերակով ցուցադրվեն, այլ իրական արժեք ունենան»։

«Համոզված եմ, որ մենք ապագա չունենք, եթե առողջ մշակութային քաղաքականություն չենք իրականացնում, եթե գիրքը մեր համար արժեք չի, եթե քո քաղաքական վերնախավում մատների վրա կհաշվես այն մարդկանց, որ 3–4 գրքից ավելին են կարդացել»։